Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | advĕnĕror |
II sing. | advĕnĕrāris, advĕnĕrāre |
III sing. | advĕnĕrātur |
I plur. | advĕnĕrāmur |
II plur. | advĕnĕramĭni |
III plur. | advĕnĕrantur |
IMPERFETTO |
I sing. | advĕnĕrābar |
II sing. | advĕnĕrabāris, advĕnĕrabāre |
III sing. | advĕnĕrabātur |
I plur. | advĕnĕrabāmur |
II plur. | advĕnĕrabamĭni |
III plur. | advĕnĕrabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | advĕnĕrābor |
II sing. | advĕnĕrabĕris, advĕnĕrabĕre |
III sing. | advĕnĕrabĭtur |
I plur. | advĕnĕrabĭmur |
II plur. | advĕnĕrabimĭni |
III plur. | advĕnĕrabuntur |
PERFETTO |
I sing. | adveneratus, –a, –um sum |
II sing. | adveneratus, –a, –um es |
III sing. | adveneratus, –a, –um est |
I plur. | advenerati, –ae, –a sumus |
II plur. | advenerati, –ae, –a estis |
III plur. | advenerati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | adveneratus, –a, –um eram |
II sing. | adveneratus, –a, –um eras |
III sing. | adveneratus, –a, –um erat |
I plur. | advenerati, –ae, –a eramus |
II plur. | advenerati, –ae, –a eratis |
III plur. | advenerati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | adveneratus, –a, –um ero |
II sing. | adveneratus, –a, –um eris |
III sing. | adveneratus, –a, –um erit |
I plur. | advenerati, –ae, –a erimus |
II plur. | advenerati, –ae, –a eritis |
III plur. | advenerati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | advĕnĕrer |
II sing. | advĕnĕrēris, advĕnĕrēre |
III sing. | advĕnĕrētur |
I plur. | advĕnĕrēmur |
II plur. | advĕnĕremĭni |
III plur. | advĕnĕrentur |
IMPERFETTO |
I sing. | advĕnĕrārer |
II sing. | advĕnĕrarēris, advĕnĕrarēre |
III sing. | advĕnĕrarētur |
I plur. | advĕnĕrarēmur |
II plur. | advĕnĕraremĭni |
III plur. | advĕnĕrarentur |
PERFETTO |
I sing. | adveneratus, –a, –um sim |
II sing. | adveneratus, –a, –um sis |
III sing. | adveneratus, –a, –um sit |
I plur. | advenerati, –ae, –a simus |
II plur. | advenerati, –ae, –a sitis |
III plur. | advenerati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | adveneratus, –a, –um essem |
II sing. | adveneratus, –a, –um esses |
III sing. | adveneratus, –a, –um esset |
I plur. | advenerati, –ae, –a essemus |
II plur. | advenerati, –ae, –a essetis |
III plur. | advenerati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | advĕnĕrāre |
II plur. | advĕnĕramĭni |
FUTURO |
II sing. | advĕnĕrātor |
III sing. | advĕnĕrātor |
II plur. | – |
III plur. | advĕnĕrantor |
INFINITO |
PRESENTE |
advĕnĕrāri |
PERFETTO |
Singolare: | adveneratus, –a, –um esse |
Plurale: | advenerati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | adveneratūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | adveneratūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
advĕnĕrans, –antis |
FUTURO |
adveneratūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | adveneratum |
Passivo: | adveneratu |
GERUNDIO |
Genitivo: | advĕnĕrandi |
Dativo: | advĕnĕrando |
Accusativo: | advĕnĕrandum |
Ablativo: | advĕnĕrando |
|
GERUNDIVO |
advĕnĕrandus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADVENEROR200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|