Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


advĕnĕror - Diatesi attiva

(advĕnĕror, advĕnĕrāris, adveneratus sum, advĕnĕrāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. advĕnĕror
 II sing. advĕnĕrāris, advĕnĕrāre
 III sing. advĕnĕrātur
 I plur. advĕnĕrāmur
 II plur. advĕnĕramĭni
 III plur. advĕnĕrantur
IMPERFETTO
 I sing. advĕnĕrābar
 II sing. advĕnĕrabāris, advĕnĕrabāre
 III sing. advĕnĕrabātur
 I plur. advĕnĕrabāmur
 II plur. advĕnĕrabamĭni
 III plur. advĕnĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. advĕnĕrābor
 II sing. advĕnĕrabĕris, advĕnĕrabĕre
 III sing. advĕnĕrabĭtur
 I plur. advĕnĕrabĭmur
 II plur. advĕnĕrabimĭni
 III plur. advĕnĕrabuntur
PERFETTO
 I sing. adveneratus, –a, –um sum
 II sing. adveneratus, –a, –um es
 III sing. adveneratus, –a, –um est
 I plur. advenerati, –ae, –a sumus
 II plur. advenerati, –ae, –a estis
 III plur. advenerati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. adveneratus, –a, –um eram
 II sing. adveneratus, –a, –um eras
 III sing. adveneratus, –a, –um erat
 I plur. advenerati, –ae, –a eramus
 II plur. advenerati, –ae, –a eratis
 III plur. advenerati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. adveneratus, –a, –um ero
 II sing. adveneratus, –a, –um eris
 III sing. adveneratus, –a, –um erit
 I plur. advenerati, –ae, –a erimus
 II plur. advenerati, –ae, –a eritis
 III plur. advenerati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. advĕnĕrer
 II sing. advĕnĕrēris, advĕnĕrēre
 III sing. advĕnĕrētur
 I plur. advĕnĕrēmur
 II plur. advĕnĕremĭni
 III plur. advĕnĕrentur
IMPERFETTO
 I sing. advĕnĕrārer
 II sing. advĕnĕrarēris, advĕnĕrarēre
 III sing. advĕnĕrarētur
 I plur. advĕnĕrarēmur
 II plur. advĕnĕraremĭni
 III plur. advĕnĕrarentur
PERFETTO
 I sing. adveneratus, –a, –um sim
 II sing. adveneratus, –a, –um sis
 III sing. adveneratus, –a, –um sit
 I plur. advenerati, –ae, –a simus
 II plur. advenerati, –ae, –a sitis
 III plur. advenerati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. adveneratus, –a, –um essem
 II sing. adveneratus, –a, –um esses
 III sing. adveneratus, –a, –um esset
 I plur. advenerati, –ae, –a essemus
 II plur. advenerati, –ae, –a essetis
 III plur. advenerati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. advĕnĕrāre
 II plur. advĕnĕramĭni
FUTURO
 II sing. advĕnĕrātor
 III sing. advĕnĕrātor
 II plur. –
 III plur. advĕnĕrantor
INFINITO
PRESENTE
 advĕnĕrāri
PERFETTO
 Singolare: adveneratus, –a, –um esse
 Plurale: advenerati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: adveneratūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: adveneratūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 advĕnĕrans, –antis
FUTURO
 adveneratūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: adveneratum
 Passivo: adveneratu
GERUNDIO
 Genitivo: advĕnĕrandi
 Dativo: advĕnĕrando
 Accusativo: advĕnĕrandum
 Ablativo: advĕnĕrando
 
GERUNDIVO
 advĕnĕrandus, –a, –um


<<  advĕnĕror advĕniens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ADVENEROR200}} ---CACHE---