adprĕcor - Diatesi attiva

(adprĕcor, adprĕcāris, adprecatus sum, adprĕcāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adprĕcor
II sing.
adprĕcāris, adprĕcāre
III sing.
adprĕcātur
I plur.
adprĕcāmur
II plur.
adprĕcamĭni
III plur.
adprĕcantur
IMPERFETTO
I sing.
adprĕcābar
II sing.
adprĕcabāris, adprĕcabāre
III sing.
adprĕcabātur
I plur.
adprĕcabāmur
II plur.
adprĕcabamĭni
III plur.
adprĕcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adprĕcābor
II sing.
adprĕcabĕris, adprĕcabĕre
III sing.
adprĕcabĭtur
I plur.
adprĕcabĭmur
II plur.
adprĕcabimĭni
III plur.
adprĕcabuntur
PERFETTO
I sing.
adprecatus, –a, –um sum
II sing.
adprecatus, –a, –um es
III sing.
adprecatus, –a, –um est
I plur.
adprecati, –ae, –a sumus
II plur.
adprecati, –ae, –a estis
III plur.
adprecati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adprecatus, –a, –um eram
II sing.
adprecatus, –a, –um eras
III sing.
adprecatus, –a, –um erat
I plur.
adprecati, –ae, –a eramus
II plur.
adprecati, –ae, –a eratis
III plur.
adprecati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adprecatus, –a, –um ero
II sing.
adprecatus, –a, –um eris
III sing.
adprecatus, –a, –um erit
I plur.
adprecati, –ae, –a erimus
II plur.
adprecati, –ae, –a eritis
III plur.
adprecati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adprĕcer
II sing.
adprĕcēris, adprĕcēre
III sing.
adprĕcētur
I plur.
adprĕcēmur
II plur.
adprĕcemĭni
III plur.
adprĕcentur
IMPERFETTO
I sing.
adprĕcārer
II sing.
adprĕcarēris, adprĕcarēre
III sing.
adprĕcarētur
I plur.
adprĕcarēmur
II plur.
adprĕcaremĭni
III plur.
adprĕcarentur
PERFETTO
I sing.
adprecatus, –a, –um sim
II sing.
adprecatus, –a, –um sis
III sing.
adprecatus, –a, –um sit
I plur.
adprecati, –ae, –a simus
II plur.
adprecati, –ae, –a sitis
III plur.
adprecati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adprecatus, –a, –um essem
II sing.
adprecatus, –a, –um esses
III sing.
adprecatus, –a, –um esset
I plur.
adprecati, –ae, –a essemus
II plur.
adprecati, –ae, –a essetis
III plur.
adprecati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adprĕcāre
II plur.
adprĕcamĭni
FUTURO
II sing.
adprĕcātor
III sing.
adprĕcātor
II plur.
III plur.
adprĕcantor
INFINITO
PRESENTE
adprĕcāri
PERFETTO
Singolare:
adprecatus, –a, –um esse
Plurale:
adprecati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
adprecatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
adprecatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
adprĕcans, –antis
FUTURO
adprecatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
adprecatum
Passivo:
adprecatu
GERUNDIO
Genitivo:
adprĕcandi
Dativo:
adprĕcando
Accusativo:
adprĕcandum
Ablativo:
adprĕcando
GERUNDIVO
adprĕcandus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ADPRECOR100}}
---CACHE---