adpellor - Diatesi passiva
(adpello, adpellis, adpuli, adpulsum, adpellĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adpellor
II sing.
adpellĕris, adpellĕre
III sing.
adpellĭtur
I plur.
adpellĭmur
II plur.
adpellimĭni
III plur.
adpelluntur
IMPERFETTO
I sing.
adpellēbar
II sing.
adpellebāris, adpellebāre
III sing.
adpellebātur
I plur.
adpellebāmur
II plur.
adpellebamĭni
III plur.
adpellebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adpellar
II sing.
adpellēris, adpellēre
III sing.
adpellētur
I plur.
adpellēmur
II plur.
adpellemĭni
III plur.
adpellentur
PERFETTO
I sing.
adpulsus, –a, –um sum
II sing.
adpulsus, –a, –um es
III sing.
adpulsus, –a, –um est
I plur.
adpulsi, –ae, –a sumus
II plur.
adpulsi, –ae, –a estis
III plur.
adpulsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adpulsus, –a, –um eram
II sing.
adpulsus, –a, –um eras
III sing.
adpulsus, –a, –um erat
I plur.
adpulsi, –ae, –a eramus
II plur.
adpulsi, –ae, –a eratis
III plur.
adpulsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adpulsus, –a, –um ero
II sing.
adpulsus, –a, –um eris
III sing.
adpulsus, –a, –um erit
I plur.
adpulsi, –ae, –a erimus
II plur.
adpulsi, –ae, –a eritis
III plur.
adpulsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adpellar
II sing.
adpellāris, adpellāre
III sing.
adpellātur
I plur.
adpellāmur
II plur.
adpellamĭni
III plur.
adpellantur
IMPERFETTO
I sing.
adpellĕrer
II sing.
adpellerēris, adpellerēre
III sing.
adpellerētur
I plur.
adpellerēmur
II plur.
adpelleremĭni
III plur.
adpellerentur
PERFETTO
I sing.
adpulsus, –a, –um sim
II sing.
adpulsus, –a, –um sis
III sing.
adpulsus, –a, –um sit
I plur.
adpulsi, –ae, –a simus
II plur.
adpulsi, –ae, –a sitis
III plur.
adpulsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adpulsus, –a, –um essem
II sing.
adpulsus, –a, –um esses
III sing.
adpulsus, –a, –um esset
I plur.
adpulsi, –ae, –a essemus
II plur.
adpulsi, –ae, –a essetis
III plur.
adpulsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adpellĕre
II plur.
adpellĭmini
FUTURO
II sing.
adpellĭtor
III sing.
adpellĭtor
II plur.
–
III plur.
adpelluntor
PARTICIPIO
PERFETTO
adpulsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adpelli
PERFETTO
Singolare:
adpulsus, –a, –um esse
Plurale:
adpulsi, –ae, –a esse
FUTURO
adpulsum esse
GERUNDIVO
adpellendus, –a, –um
SUPINO
adpulsu
Vedi la forma attiva di questo lemma
adpellor v. tr. e intr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android