Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | adiungor |
| II sing. | adiungĕris, adiungĕre |
| III sing. | adiungĭtur |
| I plur. | adiungĭmur |
| II plur. | adiungimĭni |
| III plur. | adiunguntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | adiungēbar |
| II sing. | adiungebāris, adiungebāre |
| III sing. | adiungebātur |
| I plur. | adiungebāmur |
| II plur. | adiungebamĭni |
| III plur. | adiungebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | adiungar |
| II sing. | adiungēris, adiungēre |
| III sing. | adiungētur |
| I plur. | adiungēmur |
| II plur. | adiungemĭni |
| III plur. | adiungentur |
| PERFETTO |
| I sing. | adiunctus, –a, –um sum |
| II sing. | adiunctus, –a, –um es |
| III sing. | adiunctus, –a, –um est |
| I plur. | adiuncti, –ae, –a sumus |
| II plur. | adiuncti, –ae, –a estis |
| III plur. | adiuncti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | adiunctus, –a, –um eram |
| II sing. | adiunctus, –a, –um eras |
| III sing. | adiunctus, –a, –um erat |
| I plur. | adiuncti, –ae, –a eramus |
| II plur. | adiuncti, –ae, –a eratis |
| III plur. | adiuncti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | adiunctus, –a, –um ero |
| II sing. | adiunctus, –a, –um eris |
| III sing. | adiunctus, –a, –um erit |
| I plur. | adiuncti, –ae, –a erimus |
| II plur. | adiuncti, –ae, –a eritis |
| III plur. | adiuncti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | adiungar |
| II sing. | adiungāris, adiungāre |
| III sing. | adiungātur |
| I plur. | adiungāmur |
| II plur. | adiungamĭni |
| III plur. | adiungantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | adiungĕrer |
| II sing. | adiungerēris, adiungerēre |
| III sing. | adiungerētur |
| I plur. | adiungerēmur |
| II plur. | adiungeremĭni |
| III plur. | adiungerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | adiunctus, –a, –um sim |
| II sing. | adiunctus, –a, –um sis |
| III sing. | adiunctus, –a, –um sit |
| I plur. | adiuncti, –ae, –a simus |
| II plur. | adiuncti, –ae, –a sitis |
| III plur. | adiuncti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | adiunctus, –a, –um essem |
| II sing. | adiunctus, –a, –um esses |
| III sing. | adiunctus, –a, –um esset |
| I plur. | adiuncti, –ae, –a essemus |
| II plur. | adiuncti, –ae, –a essetis |
| III plur. | adiuncti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | adiungĕre |
| II plur. | adiungimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | adiungĭtor |
| III sing. | adiungĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | adiunguntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| adiunctus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| adiungi |
| PERFETTO |
| Singolare: | adiunctus, –a, –um esse |
| Plurale: | adiuncti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| adiunctum esse |
| GERUNDIVO |
| adiungendus, –a, –um |
| SUPINO |
| adiunctu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADIUNGOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
