Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


adiūdĭcor - Diatesi passiva

(adiūdĭco, adiūdĭcas, adiudicavi, adiudicatum, adiūdĭcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. adiūdĭcor
 II sing. adiūdĭcāris, adiūdĭcāre
 III sing. adiūdĭcātur
 I plur. adiūdĭcāmur
 II plur. adiūdĭcamĭni
 III plur. adiūdĭcantur
IMPERFETTO
 I sing. adiūdĭcābar
 II sing. adiūdĭcabāris, adiūdĭcabāre
 III sing. adiūdĭcabātur
 I plur. adiūdĭcabāmur
 II plur. adiūdĭcabamĭni
 III plur. adiūdĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. adiūdĭcābor
 II sing. adiūdĭcabĕris, adiūdĭcabĕre
 III sing. adiūdĭcabĭtur
 I plur. adiūdĭcabĭmur
 II plur. adiūdĭcabimĭni
 III plur. adiūdĭcabuntur
PERFETTO
 I sing. adiudicatus, –a, –um sum
 II sing. adiudicatus, –a, –um es
 III sing. adiudicatus, –a, –um est
 I plur. adiudicati, –ae, –a sumus
 II plur. adiudicati, –ae, –a estis
 III plur. adiudicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. adiudicatus, –a, –um eram
 II sing. adiudicatus, –a, –um eras
 III sing. adiudicatus, –a, –um erat
 I plur. adiudicati, –ae, –a eramus
 II plur. adiudicati, –ae, –a eratis
 III plur. adiudicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. adiudicatus, –a, –um ero
 II sing. adiudicatus, –a, –um eris
 III sing. adiudicatus, –a, –um erit
 I plur. adiudicati, –ae, –a erimus
 II plur. adiudicati, –ae, –a eritis
 III plur. adiudicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. adiūdĭcer
 II sing. adiūdĭcēris, adiūdĭcēre
 III sing. adiūdĭcētur
 I plur. adiūdĭcēmur
 II plur. adiūdĭcemĭni
 III plur. adiūdĭcentur
IMPERFETTO
 I sing. adiūdĭcārer
 II sing. adiūdĭcarēris, adiūdĭcarēre
 III sing. adiūdĭcarētur
 I plur. adiūdĭcarēmur
 II plur. adiūdĭcaremĭni
 III plur. adiūdĭcarentur
PERFETTO
 I sing. adiudicatus, –a, –um sim
 II sing. adiudicatus, –a, –um sis
 III sing. adiudicatus, –a, –um sit
 I plur. adiudicati, –ae, –a simus
 II plur. adiudicati, –ae, –a sitis
 III plur. adiudicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. adiudicatus, –a, –um essem
 II sing. adiudicatus, –a, –um esses
 III sing. adiudicatus, –a, –um esset
 I plur. adiudicati, –ae, –a essemus
 II plur. adiudicati, –ae, –a essetis
 III plur. adiudicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. adiūdĭcāre
 II plur. adiūdĭcamĭni
FUTURO
 II sing. adiūdĭcātor
 III sing. adiūdĭcātor
 II plur. –
 III plur. adiūdĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 adiudicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 adiūdĭcāri
PERFETTO
 Singolare: adiudicatus, –a, –um esse
 Plurale: adiudicati, –ae, –a esse
FUTURO
 adiudicatum esse
GERUNDIVO
 adiūdĭcandus, –a, –um
SUPINO
 adiudicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  adiūdĭco adiŭgans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ADIUDICOR100}} ---CACHE---