ădimplĕor - Diatesi passiva
(ădimplĕo, ădimples, adimplevi, adimpletum, ădimplēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ădimplĕor
II sing.
ădimplēris, ădimplēre
III sing.
ădimplētur
I plur.
ădimplēmur
II plur.
ădimplemĭni
III plur.
ădimplentur
IMPERFETTO
I sing.
ădimplēbar
II sing.
ădimplebāris
III sing.
ădimplebātur
I plur.
ădimplebāmur
II plur.
ădimplebamĭni
III plur.
ădimplebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ădimplēbor
II sing.
ădimplebĕris, ădimplebĕre
III sing.
ădimplebĭtur
I plur.
ădimplebĭmur
II plur.
ădimplebimĭni
III plur.
ădimplebuntur
PERFETTO
I sing.
adimpletus, –a, –um sum
II sing.
adimpletus, –a, –um es
III sing.
adimpletus, –a, –um est
I plur.
adimpleti, –ae, –a sumus
II plur.
adimpleti, –ae, –a estis
III plur.
adimpleti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adimpletus, –a, –um eram
II sing.
adimpletus, –a, –um eras
III sing.
adimpletus, –a, –um erat
I plur.
adimpleti, –ae, –a eramus
II plur.
adimpleti, –ae, –a eratis
III plur.
adimpleti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adimpletus, –a, –um ero
II sing.
adimpletus, –a, –um eris
III sing.
adimpletus, –a, –um erit
I plur.
adimpleti, –ae, –a erimus
II plur.
adimpleti, –ae, –a eritis
III plur.
adimpleti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ădimplĕar
II sing.
ădimpleāris, ădimpleāre
III sing.
ădimpleātur
I plur.
ădimpleāmur
II plur.
ădimpleamĭni
III plur.
ădimpleantur
IMPERFETTO
I sing.
ădimplērer
II sing.
ădimplerēris, ădimplerēre
III sing.
ădimplerētur
I plur.
ădimplerēmur
II plur.
ădimpleremĭni
III plur.
ădimplerentur
PERFETTO
I sing.
adimpletus, –a, –um sim
II sing.
adimpletus, –a, –um sis
III sing.
adimpletus, –a, –um sit
I plur.
adimpleti, –ae, –a simus
II plur.
adimpleti, –ae, –a sitis
III plur.
adimpleti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adimpletus, –a, –um essem
II sing.
adimpletus, –a, –um esses
III sing.
adimpletus, –a, –um esset
I plur.
adimpleti, –ae, –a essemus
II plur.
adimpleti, –ae, –a essetis
III plur.
adimpleti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ădimplēre
II plur.
ădimplemĭni
FUTURO
II sing.
ădimplētor
III sing.
ădimplētor
II plur.
–
III plur.
ădimplentor
PARTICIPIO
PERFETTO
adimpletus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ădimplēri
PERFETTO
Singolare:
adimpletus, –a, –um esse
Plurale:
adimpleti, –ae, –a esse
FUTURO
adimpletum esse
GERUNDIVO
ădimplendus, –a, –um
SUPINO
adimpletu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ădimplĕor v. tr. II coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android