accūror - Diatesi passiva

(accūro, accūras, accuravi, accuratum, accūrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
accūror
II sing.
accūrāris, accūrāre
III sing.
accūrātur
I plur.
accūrāmur
II plur.
accūramĭni
III plur.
accūrantur
IMPERFETTO
I sing.
accūrābar
II sing.
accūrabāris, accūrabāre
III sing.
accūrabātur
I plur.
accūrabāmur
II plur.
accūrabamĭni
III plur.
accūrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
accūrābor
II sing.
accūrabĕris, accūrabĕre
III sing.
accūrabĭtur
I plur.
accūrabĭmur
II plur.
accūrabimĭni
III plur.
accūrabuntur
PERFETTO
I sing.
accuratus, –a, –um sum
II sing.
accuratus, –a, –um es
III sing.
accuratus, –a, –um est
I plur.
accurati, –ae, –a sumus
II plur.
accurati, –ae, –a estis
III plur.
accurati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
accuratus, –a, –um eram
II sing.
accuratus, –a, –um eras
III sing.
accuratus, –a, –um erat
I plur.
accurati, –ae, –a eramus
II plur.
accurati, –ae, –a eratis
III plur.
accurati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
accuratus, –a, –um ero
II sing.
accuratus, –a, –um eris
III sing.
accuratus, –a, –um erit
I plur.
accurati, –ae, –a erimus
II plur.
accurati, –ae, –a eritis
III plur.
accurati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
accūrer
II sing.
accūrēris, accūrēre
III sing.
accūrētur
I plur.
accūrēmur
II plur.
accūremĭni
III plur.
accūrentur
IMPERFETTO
I sing.
accūrārer
II sing.
accūrarēris, accūrarēre
III sing.
accūrarētur
I plur.
accūrarēmur
II plur.
accūraremĭni
III plur.
accūrarentur
PERFETTO
I sing.
accuratus, –a, –um sim
II sing.
accuratus, –a, –um sis
III sing.
accuratus, –a, –um sit
I plur.
accurati, –ae, –a simus
II plur.
accurati, –ae, –a sitis
III plur.
accurati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
accuratus, –a, –um essem
II sing.
accuratus, –a, –um esses
III sing.
accuratus, –a, –um esset
I plur.
accurati, –ae, –a essemus
II plur.
accurati, –ae, –a essetis
III plur.
accurati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
accūrāre
II plur.
accūramĭni
FUTURO
II sing.
accūrātor
III sing.
accūrātor
II plur.
III plur.
accūrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
accuratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
accūrāri
PERFETTO
Singolare:
accuratus, –a, –um esse
Plurale:
accurati, –ae, –a esse
FUTURO
accuratum esse
GERUNDIVO
accūrandus, –a, –um
SUPINO
accuratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ACCUROR100}}
---CACHE---