Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


abiūdĭcor - Diatesi passiva

(abiūdĭco, abiūdĭcas, abiudicavi, abiudicatum, abiūdĭcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. abiūdĭcor
 II sing. abiūdĭcāris, abiūdĭcāre
 III sing. abiūdĭcātur
 I plur. abiūdĭcāmur
 II plur. abiūdĭcamĭni
 III plur. abiūdĭcantur
IMPERFETTO
 I sing. abiūdĭcābar
 II sing. abiūdĭcabāris, abiūdĭcabāre
 III sing. abiūdĭcabātur
 I plur. abiūdĭcabāmur
 II plur. abiūdĭcabamĭni
 III plur. abiūdĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. abiūdĭcābor
 II sing. abiūdĭcabĕris, abiūdĭcabĕre
 III sing. abiūdĭcabĭtur
 I plur. abiūdĭcabĭmur
 II plur. abiūdĭcabimĭni
 III plur. abiūdĭcabuntur
PERFETTO
 I sing. abiudicatus, –a, –um sum
 II sing. abiudicatus, –a, –um es
 III sing. abiudicatus, –a, –um est
 I plur. abiudicati, –ae, –a sumus
 II plur. abiudicati, –ae, –a estis
 III plur. abiudicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. abiudicatus, –a, –um eram
 II sing. abiudicatus, –a, –um eras
 III sing. abiudicatus, –a, –um erat
 I plur. abiudicati, –ae, –a eramus
 II plur. abiudicati, –ae, –a eratis
 III plur. abiudicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. abiudicatus, –a, –um ero
 II sing. abiudicatus, –a, –um eris
 III sing. abiudicatus, –a, –um erit
 I plur. abiudicati, –ae, –a erimus
 II plur. abiudicati, –ae, –a eritis
 III plur. abiudicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. abiūdĭcer
 II sing. abiūdĭcēris, abiūdĭcēre
 III sing. abiūdĭcētur
 I plur. abiūdĭcēmur
 II plur. abiūdĭcemĭni
 III plur. abiūdĭcentur
IMPERFETTO
 I sing. abiūdĭcārer
 II sing. abiūdĭcarēris, abiūdĭcarēre
 III sing. abiūdĭcarētur
 I plur. abiūdĭcarēmur
 II plur. abiūdĭcaremĭni
 III plur. abiūdĭcarentur
PERFETTO
 I sing. abiudicatus, –a, –um sim
 II sing. abiudicatus, –a, –um sis
 III sing. abiudicatus, –a, –um sit
 I plur. abiudicati, –ae, –a simus
 II plur. abiudicati, –ae, –a sitis
 III plur. abiudicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. abiudicatus, –a, –um essem
 II sing. abiudicatus, –a, –um esses
 III sing. abiudicatus, –a, –um esset
 I plur. abiudicati, –ae, –a essemus
 II plur. abiudicati, –ae, –a essetis
 III plur. abiudicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. abiūdĭcāre
 II plur. abiūdĭcamĭni
FUTURO
 II sing. abiūdĭcātor
 III sing. abiūdĭcātor
 II plur. –
 III plur. abiūdĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 abiudicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 abiūdĭcāri
PERFETTO
 Singolare: abiudicatus, –a, –um esse
 Plurale: abiudicati, –ae, –a esse
FUTURO
 abiudicatum esse
GERUNDIVO
 abiūdĭcandus, –a, –um
SUPINO
 abiudicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  abiūdĭco abiŭgans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ABIUDICOR100}} ---CACHE---