Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


abdūcor - Diatesi passiva

(abdūco, abdūcis, abduxi, abductum, abdūcĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. abdūcor
 II sing. abdūcĕris, abdūcĕre
 III sing. abdūcĭtur
 I plur. abdūcĭmur
 II plur. abdūcimĭni
 III plur. abdūcuntur
IMPERFETTO
 I sing. abdūcēbar
 II sing. abdūcebāris, abdūcebāre
 III sing. abdūcebātur
 I plur. abdūcebāmur
 II plur. abdūcebamĭni
 III plur. abdūcebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. abdūcar
 II sing. abdūcēris, abdūcēre
 III sing. abdūcētur
 I plur. abdūcēmur
 II plur. abdūcemĭni
 III plur. abdūcentur
PERFETTO
 I sing. abductus, –a, –um sum
 II sing. abductus, –a, –um es
 III sing. abductus, –a, –um est
 I plur. abducti, –ae, –a sumus
 II plur. abducti, –ae, –a estis
 III plur. abducti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. abductus, –a, –um eram
 II sing. abductus, –a, –um eras
 III sing. abductus, –a, –um erat
 I plur. abducti, –ae, –a eramus
 II plur. abducti, –ae, –a eratis
 III plur. abducti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. abductus, –a, –um ero
 II sing. abductus, –a, –um eris
 III sing. abductus, –a, –um erit
 I plur. abducti, –ae, –a erimus
 II plur. abducti, –ae, –a eritis
 III plur. abducti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. abdūcar
 II sing. abdūcāris, abdūcāre
 III sing. abdūcātur
 I plur. abdūcāmur
 II plur. abdūcamĭni
 III plur. abdūcantur
IMPERFETTO
 I sing. abdūcĕrer
 II sing. abdūcerēris, abdūcerēre
 III sing. abdūcerētur
 I plur. abdūcerēmur
 II plur. abdūceremĭni
 III plur. abdūcerentur
PERFETTO
 I sing. abductus, –a, –um sim
 II sing. abductus, –a, –um sis
 III sing. abductus, –a, –um sit
 I plur. abducti, –ae, –a simus
 II plur. abducti, –ae, –a sitis
 III plur. abducti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. abductus, –a, –um essem
 II sing. abductus, –a, –um esses
 III sing. abductus, –a, –um esset
 I plur. abducti, –ae, –a essemus
 II plur. abducti, –ae, –a essetis
 III plur. abducti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. abdūcĕre
 II plur. abdūcimĭni
FUTURO
 II sing. abdūcĭtor
 III sing. abdūcĭtor
 II plur. –
 III plur. abdūcuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 abductus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 abdūci
PERFETTO
 Singolare: abductus, –a, –um esse
 Plurale: abducti, –ae, –a esse
FUTURO
 abductum esse
GERUNDIVO
 abdūcendus, –a, –um
SUPINO
 abductu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  abdūco abductĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ABDUCOR100}} ---CACHE---