Dizionario Italiano-Latino
sfuggire
verbo intransitivo 1 effŭgio [effŭgis, effugi, effŭgĕre] 2 fallo [fallis, fefelli, falsum, fallĕre] 3 refŭgio [rĕfŭgis, refugi, rĕfŭgĕre] 4 aufŭgio [aufŭgis, aufugi, aufŭgĕre] 5 suffūgio [suffŭgis, suffugi, suffŭgĕre] 6 (scampare) elabor [ēlābĕris, elapsus sum, ēlābi]; evado [ēvādis, evasi, evasum, ēvādĕre] 7 (cadere di mano, uscire di mente) ēxcido [excĭdis, excidi, excĭdĕre]; ēffluo [efflŭis, effluxi, efflŭĕre] 8 (evitare) declino [dēclīnas, declinavi, declinatum, dēclīnāre]; frustro [frustras, frustravi, frustratum, frustrāre]: praetēreo [praetĕris, praeterii, praeteritum, praetĕrire] permalink
Locuzioni, modi di dire, esempime effugit | me fallit | memoria excídit || non me fugit [+ accusativo e infinito] || amitto [àmittis, amisi, amissum, àmittére] Sfoglia il dizionarioA B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z |
Ën piemontèis |