Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | rĕcōgĭtor |
| II sing. | rĕcōgĭtāris, rĕcōgĭtāre |
| III sing. | rĕcōgĭtātur |
| I plur. | rĕcōgĭtāmur |
| II plur. | rĕcōgĭtamĭni |
| III plur. | rĕcōgĭtantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | rĕcōgĭtābar |
| II sing. | rĕcōgĭtabāris, rĕcōgĭtabāre |
| III sing. | rĕcōgĭtabātur |
| I plur. | rĕcōgĭtabāmur |
| II plur. | rĕcōgĭtabamĭni |
| III plur. | rĕcōgĭtabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | rĕcōgĭtābor |
| II sing. | rĕcōgĭtabĕris, rĕcōgĭtabĕre |
| III sing. | rĕcōgĭtabĭtur |
| I plur. | rĕcōgĭtabĭmur |
| II plur. | rĕcōgĭtabimĭni |
| III plur. | rĕcōgĭtabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | recogitatus, –a, –um sum |
| II sing. | recogitatus, –a, –um es |
| III sing. | recogitatus, –a, –um est |
| I plur. | recogitati, –ae, –a sumus |
| II plur. | recogitati, –ae, –a estis |
| III plur. | recogitati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | recogitatus, –a, –um eram |
| II sing. | recogitatus, –a, –um eras |
| III sing. | recogitatus, –a, –um erat |
| I plur. | recogitati, –ae, –a eramus |
| II plur. | recogitati, –ae, –a eratis |
| III plur. | recogitati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | recogitatus, –a, –um ero |
| II sing. | recogitatus, –a, –um eris |
| III sing. | recogitatus, –a, –um erit |
| I plur. | recogitati, –ae, –a erimus |
| II plur. | recogitati, –ae, –a eritis |
| III plur. | recogitati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | rĕcōgĭter |
| II sing. | rĕcōgĭtēris, rĕcōgĭtēre |
| III sing. | rĕcōgĭtētur |
| I plur. | rĕcōgĭtēmur |
| II plur. | rĕcōgĭtemĭni |
| III plur. | rĕcōgĭtentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | rĕcōgĭtārer |
| II sing. | rĕcōgĭtarēris, rĕcōgĭtarēre |
| III sing. | rĕcōgĭtarētur |
| I plur. | rĕcōgĭtarēmur |
| II plur. | rĕcōgĭtaremĭni |
| III plur. | rĕcōgĭtarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | recogitatus, –a, –um sim |
| II sing. | recogitatus, –a, –um sis |
| III sing. | recogitatus, –a, –um sit |
| I plur. | recogitati, –ae, –a simus |
| II plur. | recogitati, –ae, –a sitis |
| III plur. | recogitati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | recogitatus, –a, –um essem |
| II sing. | recogitatus, –a, –um esses |
| III sing. | recogitatus, –a, –um esset |
| I plur. | recogitati, –ae, –a essemus |
| II plur. | recogitati, –ae, –a essetis |
| III plur. | recogitati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | rĕcōgĭtāre |
| II plur. | rĕcōgĭtamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | rĕcōgĭtātor |
| III sing. | rĕcōgĭtātor |
| II plur. | – |
| III plur. | rĕcōgĭtantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| recogitatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| rĕcōgĭtāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | recogitatus, –a, –um esse |
| Plurale: | recogitati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| recogitatum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕcōgĭtandus, –a, –um |
| SUPINO |
| recogitatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RECOGITOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
