Declinatore / Coniugatore Latino
| PRESENTE |
| I sing. | rĕcōgĭto |
| II sing. | rĕcōgĭtas |
| III sing. | rĕcōgĭtat |
| I plur. | rĕcōgĭtāmus |
| II plur. | rĕcōgĭtātis |
| III plur. | rĕcōgĭtant |
| IMPERFETTO |
| I sing. | rĕcōgĭtābam |
| II sing. | rĕcōgĭtābas |
| III sing. | rĕcōgĭtābat |
| I plur. | rĕcōgĭtabāmus |
| II plur. | rĕcōgĭtabātis |
| III plur. | rĕcōgĭtābant |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | rĕcōgĭtābo |
| II sing. | rĕcōgĭtābis |
| III sing. | rĕcōgĭtābit |
| I plur. | rĕcōgĭtabĭmus |
| II plur. | rĕcōgĭtabĭtis |
| III plur. | rĕcōgĭtābunt |
| PERFETTO |
| I sing. | recogitavi |
| II sing. | recogitavisti |
| III sing. | recogitavit |
| I plur. | recogitavĭmus |
| II plur. | recogitavistis |
| III plur. | recogitavēreunt, recogitavēre |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | recogitavĕram |
| II sing. | recogitavĕras |
| III sing. | recogitavĕrat |
| I plur. | recogitaverāmus |
| II plur. | recogitaverātis |
| III plur. | recogitavĕrant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | recogitavĕro |
| II sing. | recogitavĕris |
| III sing. | recogitavĕrit |
| I plur. | recogitaverĭmus |
| II plur. | recogitaverĭtis |
| III plur. | recogitavĕrint |
| PRESENTE |
| I sing. | rĕcōgĭtem |
| II sing. | rĕcōgĭtes |
| III sing. | rĕcōgĭtet |
| I plur. | rĕcōgĭtēmus |
| II plur. | rĕcōgĭtētis |
| III plur. | rĕcōgĭtent |
| IMPERFETTO |
| I sing. | rĕcōgĭtārem |
| II sing. | rĕcōgĭtāres |
| III sing. | rĕcōgĭtāret |
| I plur. | rĕcōgĭtarēmus |
| II plur. | rĕcōgĭtarētis |
| III plur. | rĕcōgĭtārent |
| PERFETTO |
| I sing. | recogitavĕrim |
| II sing. | recogitavĕris |
| III sing. | recogitavĕrit |
| I plur. | recogitaverĭmus |
| II plur. | recogitaverĭtis |
| III plur. | recogitavĕrint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | recogitavissem |
| II sing. | recogitavisses |
| III sing. | recogitavisset |
| I plur. | recogitavissēmus |
| II plur. | recogitavissētis |
| III plur. | recogitavissent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | rĕcōgĭta |
| II plur. | rĕcōgĭtāte |
| FUTURO |
| II sing. | rĕcōgĭtāto |
| III sing. | rĕcōgĭtāto |
| II plur. | rĕcōgĭtatōte |
| III plur. | rĕcōgĭtanto |
 |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| rĕcōgĭtans, –antis |
| FUTURO |
| recogitatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| rĕcōgĭtāre |
| PERFETTO |
| recogitavisse |
| FUTURO |
| Singolare: | recogitatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | recogitatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | rĕcōgĭtandi |
| Dativo: | rĕcōgĭtando |
| Accusativo: | ad rĕcōgĭtandum |
| Ablativo: | rĕcōgĭtando |
| SUPINO |
| recogitatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RECOGITO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
