Declinatore / Coniugatore Latino
| PRESENTE |
| I sing. | rĕcognosco |
| II sing. | rĕcognoscis |
| III sing. | rĕcognoscit |
| I plur. | rĕcognoscĭmus |
| II plur. | rĕcognoscĭtis |
| III plur. | rĕcognoscunt |
| IMPERFETTO |
| I sing. | rĕcognoscēbam |
| II sing. | rĕcognoscēbas |
| III sing. | rĕcognoscēbat |
| I plur. | rĕcognoscebāmus |
| II plur. | rĕcognoscebātis |
| III plur. | rĕcognoscēbant |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | rĕcognoscam |
| II sing. | rĕcognosces |
| III sing. | rĕcognoscet |
| I plur. | rĕcognoscēmus |
| II plur. | rĕcognoscētis |
| III plur. | rĕcognoscent |
| PERFETTO |
| I sing. | recognovi |
| II sing. | recognovisti |
| III sing. | recognovit |
| I plur. | recognovĭmus |
| II plur. | recognovistis |
| III plur. | recognovērunt, recognovēre |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | recognovĕram |
| II sing. | recognovĕras |
| III sing. | recognovĕrat |
| I plur. | recognoverāmus |
| II plur. | recognoverātis |
| III plur. | recognovĕrant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | recognovĕro |
| II sing. | recognovĕris |
| III sing. | recognovĕrit |
| I plur. | recognoverĭmus |
| II plur. | recognoverĭtis |
| III plur. | recognovĕrint |
| PRESENTE |
| I sing. | rĕcognoscam |
| II sing. | rĕcognoscas |
| III sing. | rĕcognoscat |
| I plur. | rĕcognoscāmus |
| II plur. | rĕcognoscātis |
| III plur. | rĕcognoscant |
| IMPERFETTO |
| I sing. | rĕcognoscĕrem |
| II sing. | rĕcognoscĕres |
| III sing. | rĕcognoscĕret |
| I plur. | rĕcognoscerēmus |
| II plur. | rĕcognoscerētis |
| III plur. | rĕcognoscĕrent |
| PERFETTO |
| I sing. | recognovĕrim |
| II sing. | recognovĕris |
| III sing. | recognovĕrit |
| I plur. | recognoverĭmus |
| II plur. | recognoverĭtis |
| III plur. | recognovĕrint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | recognovissem |
| II sing. | recognovisses |
| III sing. | recognovisset |
| I plur. | recognovissēmus |
| II plur. | recognovissētis |
| III plur. | recognovissent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | rĕcognoscĕ |
| II plur. | rĕcognoscĭte |
| FUTURO |
| II sing. | rĕcognoscĭto |
| III sing. | rĕcognoscĭto |
| II plur. | rĕcognoscitōte |
| III plur. | rĕcognoscunto |
 |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| rĕcognoscens, –entis |
| FUTURO |
| recognitūrūs, –a, –ūm |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| rĕcognoscĕre |
| PERFETTO |
| recognovisse |
| FUTURO |
| Singolare: | recognitūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | recognitūros, –as, –a esse |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | rĕcognoscendi |
| Dativo: | rĕcognoscendo |
| Accusativo: | ad rĕcognoscendum |
| Ablativo: | rĕcognoscendo |
| SUPINO |
| recognitum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RECOGNOSCO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
