Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA DEPONENTE: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | exordĭor |
| II sing. | exordīris, exordīre |
| III sing. | exordītur |
| I plur. | exordīmur |
| II plur. | exordimĭni |
| III plur. | exordiuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | exordiēbar |
| II sing. | exordiebāris, exordiebāre |
| III sing. | exordiebātur |
| I plur. | exordiebāmur |
| II plur. | exordiebamĭni |
| III plur. | exordiebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | exordĭar |
| II sing. | exordiēris, exordiēre |
| III sing. | exordiētur |
| I plur. | exordiēmur |
| II plur. | exordiemĭni |
| III plur. | exordientur |
| PERFETTO |
| I sing. | exorsus, –a, –um sum |
| II sing. | exorsus, –a, –um es |
| III sing. | exorsus, –a, –um est |
| I plur. | exorsi, –ae, –a sumus |
| II plur. | exorsi, –ae, –a estis |
| III plur. | exorsi, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | exorsus, –a, –um eram |
| II sing. | exorsus, –a, –um eras |
| III sing. | exorsus, –a, –um erat |
| I plur. | exorsi, –ae, –a eramus |
| II plur. | exorsi, –ae, –a eratis |
| III plur. | exorsi, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | exorsus, –a, –um ero |
| II sing. | exorsus, –a, –um eris |
| III sing. | exorsus, –a, –um erit |
| I plur. | exorsi, –ae, –a erimus |
| II plur. | exorsi, –ae, –a eritis |
| III plur. | exorsi, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | exordĭar |
| II sing. | exordiāris, exordiāre |
| III sing. | exordiātur |
| I plur. | exordiāmur |
| II plur. | exordiamĭni |
| III plur. | exordiantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | exordīrer |
| II sing. | exordirēris, exordirēre |
| III sing. | exordirētur |
| I plur. | exordirēmur |
| II plur. | exordirēmini |
| III plur. | exordirentur |
| PERFETTO |
| I sing. | exorsus, –a, –um sim |
| II sing. | exorsus, –a, –um sis |
| III sing. | exorsus, –a, –um sit |
| I plur. | exorsi, –ae, –a simus |
| II plur. | exorsi, –ae, –a sitis |
| III plur. | exorsi, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | exorsus, –a, –um essem |
| II sing. | exorsus, –a, –um esses |
| III sing. | exorsus, –a, –um esset |
| I plur. | exorsi, –ae, –a essemus |
| II plur. | exorsi, –ae, –a essetis |
| III plur. | exorsi, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | exordīre |
| II plur. | exordimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | exordītor |
| III sing. | exordītor |
| II plur. | – |
| III plur. | exordiuntor |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| exordīri |
| PERFETTO |
| Singolare: | exorsus, –a, –um esse |
| Plurale: | exorsi, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| Singolare: | exorsūrūm, –am, –ūm |
| Plurale: | exorsūros, –as, –a |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| exordiens, –ientis |
| FUTURO |
| exorsūrūs, –a, –ūm |
| SUPINO |
| Attivo: | exorsum |
| Passivo: | exorsu |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | exordiendi |
| Dativo: | exordiendo |
| Accusativo: | ad exordiendum |
| Ablativo: | exordiendo |
| |
| GERUNDIVO |
| exordiendus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXORDIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
