Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | exornor |
| II sing. | exornāris, exornāre |
| III sing. | exornātur |
| I plur. | exornāmur |
| II plur. | exornamĭni |
| III plur. | exornantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | exornābar |
| II sing. | exornabāris, exornabāre |
| III sing. | exornabātur |
| I plur. | exornabāmur |
| II plur. | exornabamĭni |
| III plur. | exornabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | exornābor |
| II sing. | exornabĕris, exornabĕre |
| III sing. | exornabĭtur |
| I plur. | exornabĭmur |
| II plur. | exornabimĭni |
| III plur. | exornabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | exornatus, –a, –um sum |
| II sing. | exornatus, –a, –um es |
| III sing. | exornatus, –a, –um est |
| I plur. | exornati, –ae, –a sumus |
| II plur. | exornati, –ae, –a estis |
| III plur. | exornati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | exornatus, –a, –um eram |
| II sing. | exornatus, –a, –um eras |
| III sing. | exornatus, –a, –um erat |
| I plur. | exornati, –ae, –a eramus |
| II plur. | exornati, –ae, –a eratis |
| III plur. | exornati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | exornatus, –a, –um ero |
| II sing. | exornatus, –a, –um eris |
| III sing. | exornatus, –a, –um erit |
| I plur. | exornati, –ae, –a erimus |
| II plur. | exornati, –ae, –a eritis |
| III plur. | exornati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | exorner |
| II sing. | exornēris, exornēre |
| III sing. | exornētur |
| I plur. | exornēmur |
| II plur. | exornemĭni |
| III plur. | exornentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | exornārer |
| II sing. | exornarēris, exornarēre |
| III sing. | exornarētur |
| I plur. | exornarēmur |
| II plur. | exornaremĭni |
| III plur. | exornarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | exornatus, –a, –um sim |
| II sing. | exornatus, –a, –um sis |
| III sing. | exornatus, –a, –um sit |
| I plur. | exornati, –ae, –a simus |
| II plur. | exornati, –ae, –a sitis |
| III plur. | exornati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | exornatus, –a, –um essem |
| II sing. | exornatus, –a, –um esses |
| III sing. | exornatus, –a, –um esset |
| I plur. | exornati, –ae, –a essemus |
| II plur. | exornati, –ae, –a essetis |
| III plur. | exornati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | exornāre |
| II plur. | exornamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | exornātor |
| III sing. | exornātor |
| II plur. | – |
| III plur. | exornantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| exornatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| exornāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | exornatus, –a, –um esse |
| Plurale: | exornati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| exornatum esse |
| GERUNDIVO |
| exornandus, –a, –um |
| SUPINO |
| exornatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXORNOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
