Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA DEPONENTE: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | exŏrĭor |
| II sing. | exŏrīris, exŏrīre, exŏreris |
| III sing. | exŏrītur |
| I plur. | exŏrīmur |
| II plur. | exŏrimĭni |
| III plur. | exŏriuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | exŏriēbar |
| II sing. | exŏriebāris, exŏriebāre |
| III sing. | exŏriebātur |
| I plur. | exŏriebāmur |
| II plur. | exŏriebamĭni |
| III plur. | exŏriebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | exŏrĭar |
| II sing. | exŏriēris, exŏriēre |
| III sing. | exŏriētur |
| I plur. | exŏriēmur |
| II plur. | exŏriemĭni |
| III plur. | exŏrientur |
| PERFETTO |
| I sing. | exortus, –a, –um sum |
| II sing. | exortus, –a, –um es |
| III sing. | exortus, –a, –um est |
| I plur. | exorti, –ae, –a sumus |
| II plur. | exorti, –ae, –a estis |
| III plur. | exorti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | exortus, –a, –um eram |
| II sing. | exortus, –a, –um eras |
| III sing. | exortus, –a, –um erat |
| I plur. | exorti, –ae, –a eramus |
| II plur. | exorti, –ae, –a eratis |
| III plur. | exorti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | exortus, –a, –um ero |
| II sing. | exortus, –a, –um eris |
| III sing. | exortus, –a, –um erit |
| I plur. | exorti, –ae, –a erimus |
| II plur. | exorti, –ae, –a eritis |
| III plur. | exorti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | exŏrĭar |
| II sing. | exŏriāris, exŏriāre |
| III sing. | exŏriātur |
| I plur. | exŏriāmur |
| II plur. | exŏriamĭni |
| III plur. | exŏriantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | exŏrīrer |
| II sing. | exŏrirēris, exŏrirēre |
| III sing. | exŏrirētur, exŏrerētur |
| I plur. | exŏrirēmur |
| II plur. | exŏrirēmini |
| III plur. | exŏrirentur, exŏrerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | exortus, –a, –um sim |
| II sing. | exortus, –a, –um sis |
| III sing. | exortus, –a, –um sit |
| I plur. | exorti, –ae, –a simus |
| II plur. | exorti, –ae, –a sitis |
| III plur. | exorti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | exortus, –a, –um essem |
| II sing. | exortus, –a, –um esses |
| III sing. | exortus, –a, –um esset |
| I plur. | exorti, –ae, –a essemus |
| II plur. | exorti, –ae, –a essetis |
| III plur. | exorti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | exŏrīre |
| II plur. | exŏrīmĭni |
| FUTURO |
| II sing. | exŏrītor |
| III sing. | exŏrītor |
| II plur. | – |
| III plur. | exŏriuntor |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| exŏrīri |
| PERFETTO |
| Singolare: | exortus, –a, –um esse |
| Plurale: | exorti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| Singolare: | exortūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | exortūros, –as, –a esse |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| exŏriens, –ientis |
| FUTURO |
| exortūrūs, –a, –ūm |
| SUPINO |
| Attivo: | exortum |
| Passivo: | – |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | exŏriendi |
| Dativo: | exŏriendo |
| Accusativo: | exŏriendum |
| Ablativo: | exŏriendo |
| |
| GERUNDIVO |
| – |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXORIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
