Dizionario Latino-Italiano


 Cerca a tutto testo   Cerca nelle forme flesse

Donazione


Disambigua
La tua ricerca ha prodotto più risultati:


rĕcondĭtus
[reconditus], recondită, reconditum
aggettivo participio perfetto I classe

vedi la declinazione di questo lemma

1 participio perfetto di [recondo]
2 nascosto, riparato, appartato, recondito, solitario
3 (in senso figurato) oscuro, astruso, occulto, profondo
4 (del carattere) chiuso, riservato
5 antiquato, disusato, obsoleto

permalink
<<  reconditūrūs reconditus  >>

Locuzioni, modi di dire, esempi


in recondito = sotto chiave || aliquid sepositum et reconditum habeo = tener qualcosa da parte e nascosta || a reconditis abstrusisque rebus = da questioni astratte ed difficili || aculeos orationis meae, qui reconditi sunt = gli aculei del mio discorso, che sono stati rinfoderati || ansas dabat quibus reconditos eius sensus tenere possemus = dava l'opportunità di poter conoscere i suoi sentimenti intimi || ceterarum artium studia fere reconditis atque abditis e fontibus hauriuntur = la materia delle altre discipline è attinta da fonti per lo più ignote e remote || habemus … senatus consultum, verum inclusum in tabulis, tamquam in vagina reconditum = abbiamo un decreto del senato, ma è chiuso negli archivi come una spada nel suo fodero


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:


{{ID:RECONDITUS100}} ---CACHE---