rĕfarcĭor - Diatesi passiva

(rĕfarcĭo, rĕfarcis, refarsi, refartum, rĕfarcīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfarcĭor
II sing.
rĕfarcīris, rĕfarcīre
III sing.
rĕfarcītur
I plur.
rĕfarcīmur
II plur.
rĕfarcimĭni
III plur.
rĕfarciuntur
IMPERFETTO
I sing.
rĕfarciēbar
II sing.
rĕfarciebāris, rĕfarciebāre
III sing.
rĕfarciebātur
I plur.
rĕfarciebāmur
II plur.
rĕfarciebamĭni
III plur.
rĕfarciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕfarcĭar
II sing.
rĕfarciēris, rĕfarciēre
III sing.
rĕfarciētur
I plur.
rĕfarciēmur
II plur.
rĕfarciemĭni
III plur.
rĕfarcientur
PERFETTO
I sing.
refartus, –a, –um sum
II sing.
refartus, –a, –um es
III sing.
refartus, –a, –um est
I plur.
refarti, –ae, –a sumus
II plur.
refarti, –ae, –a estis
III plur.
refarti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refartus, –a, –um eram
II sing.
refartus, –a, –um eras
III sing.
refartus, –a, –um erat
I plur.
refarti, –ae, –a eramus
II plur.
refarti, –ae, –a eratis
III plur.
refarti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
refartus, –a, –um ero
II sing.
refartus, –a, –um eris
III sing.
refartus, –a, –um erit
I plur.
refarti, –ae, –a erimus
II plur.
refarti, –ae, –a eritis
III plur.
refarti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfarcĭar
II sing.
rĕfarciāris, rĕfarciāre
III sing.
rĕfarciātur
I plur.
rĕfarciāmur
II plur.
rĕfarciamĭni
III plur.
rĕfarciantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕfarcīrer
II sing.
rĕfarcirēris, refarsirēre
III sing.
rĕfarcirētur
I plur.
rĕfarcirēmur
II plur.
rĕfarcirēmini
III plur.
rĕfarcirentur
PERFETTO
I sing.
refartus, –a, –um sim
II sing.
refartus, –a, –um sis
III sing.
refartus, –a, –um sit
I plur.
refarti, –ae, –a simus
II plur.
refarti, –ae, –a sitis
III plur.
refarti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refartus, –a, –um essem
II sing.
refartus, –a, –um esses
III sing.
refartus, –a, –um esset
I plur.
refarti, –ae, –a essemus
II plur.
refarti, –ae, –a essetis
III plur.
refarti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕfarcīre
II plur.
rĕfarcimĭni
FUTURO
II sing.
rĕfarcītor
III sing.
rĕfarcītor
II plur.
III plur.
rĕfarciuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
refartus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕfarcīri
PERFETTO
Singolare:
refartus, –a, –um esse
Plurale:
refarti, –ae, –a esse
FUTURO
refartum esse
GERUNDIVO
rĕfarciendus, –a, –um
SUPINO
refartu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:REFARCIOR100}}
---CACHE---