Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | rĕconcĭlĭor |
II sing. | rĕconcĭlĭāris, rĕconcĭlĭāre |
III sing. | rĕconcĭlĭātur |
I plur. | rĕconcĭlĭāmur |
II plur. | rĕconcĭlĭamĭni |
III plur. | rĕconcĭlĭantur |
IMPERFETTO |
I sing. | rĕconcĭlĭābar |
II sing. | rĕconcĭlĭabāris, rĕconcĭlĭabāre |
III sing. | rĕconcĭlĭabātur |
I plur. | rĕconcĭlĭabāmur |
II plur. | rĕconcĭlĭabamĭni |
III plur. | rĕconcĭlĭabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | rĕconcĭlĭābor |
II sing. | rĕconcĭlĭabĕris, rĕconcĭlĭabĕre |
III sing. | rĕconcĭlĭabĭtur |
I plur. | rĕconcĭlĭabĭmur |
II plur. | rĕconcĭlĭabimĭni |
III plur. | rĕconcĭlĭabuntur |
PERFETTO |
I sing. | reconciliatus, –a, –um sum |
II sing. | reconciliatus, –a, –um es |
III sing. | reconciliatus, –a, –um est |
I plur. | reconciliati, –ae, –a sumus |
II plur. | reconciliati, –ae, –a estis |
III plur. | reconciliati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | reconciliatus, –a, –um eram |
II sing. | reconciliatus, –a, –um eras |
III sing. | reconciliatus, –a, –um erat |
I plur. | reconciliati, –ae, –a eramus |
II plur. | reconciliati, –ae, –a eratis |
III plur. | reconciliati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | reconciliatus, –a, –um ero |
II sing. | reconciliatus, –a, –um eris |
III sing. | reconciliatus, –a, –um erit |
I plur. | reconciliati, –ae, –a erimus |
II plur. | reconciliati, –ae, –a eritis |
III plur. | reconciliati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | rĕconcĭlĭer |
II sing. | rĕconcĭlĭēris, rĕconcĭlĭēre |
III sing. | rĕconcĭlĭētur |
I plur. | rĕconcĭlĭēmur |
II plur. | rĕconcĭlĭemĭni |
III plur. | rĕconcĭlĭentur |
IMPERFETTO |
I sing. | rĕconcĭlĭārer |
II sing. | rĕconcĭlĭarēris, rĕconcĭlĭarēre |
III sing. | rĕconcĭlĭarētur |
I plur. | rĕconcĭlĭarēmur |
II plur. | rĕconcĭlĭaremĭni |
III plur. | rĕconcĭlĭarentur |
PERFETTO |
I sing. | reconciliatus, –a, –um sim |
II sing. | reconciliatus, –a, –um sis |
III sing. | reconciliatus, –a, –um sit |
I plur. | reconciliati, –ae, –a simus |
II plur. | reconciliati, –ae, –a sitis |
III plur. | reconciliati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | reconciliatus, –a, –um essem |
II sing. | reconciliatus, –a, –um esses |
III sing. | reconciliatus, –a, –um esset |
I plur. | reconciliati, –ae, –a essemus |
II plur. | reconciliati, –ae, –a essetis |
III plur. | reconciliati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | rĕconcĭlĭāre |
II plur. | rĕconcĭlĭamĭni |
FUTURO |
II sing. | rĕconcĭlĭātor |
III sing. | rĕconcĭlĭātor |
II plur. | – |
III plur. | rĕconcĭlĭantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
reconciliatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
rĕconcĭlĭāri |
PERFETTO |
Singolare: | reconciliatus, –a, –um esse |
Plurale: | reconciliati, –ae, –a esse |
FUTURO |
reconciliatum esse |
GERUNDIVO |
rĕconcĭlĭandus, –a, –um |
SUPINO |
reconciliatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RECONCILIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|