Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


rĕconcĭlĭo - Diatesi attiva

(rĕconcĭlĭo, rĕconcĭlĭas, reconciliavi, reconciliatum, rĕconcĭlĭāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. rĕconcĭlĭo
 II sing. rĕconcĭlĭas
 III sing. rĕconcĭlĭat
 I plur. rĕconcĭlĭāmus
 II plur. rĕconcĭlĭātis
 III plur. rĕconcĭlĭant
IMPERFETTO
 I sing. rĕconcĭlĭābam
 II sing. rĕconcĭlĭābas
 III sing. rĕconcĭlĭābat
 I plur. rĕconcĭlĭabāmus
 II plur. rĕconcĭlĭabātis
 III plur. rĕconcĭlĭābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. rĕconcĭlĭābo
 II sing. rĕconcĭlĭābis
 III sing. rĕconcĭlĭābit
 I plur. rĕconcĭlĭabĭmus
 II plur. rĕconcĭlĭabĭtis
 III plur. rĕconcĭlĭābunt
PERFETTO
 I sing. reconciliavi
 II sing. reconciliavisti
 III sing. reconciliavit
 I plur. reconciliavĭmus
 II plur. reconciliavistis
 III plur. reconciliavērunt, reconciliavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. reconciliavĕram
 II sing. reconciliavĕras
 III sing. reconciliavĕrat
 I plur. reconciliaverāmus
 II plur. reconciliaverātis
 III plur. reconciliavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. reconciliavĕro, rĕconcĭlĭavero, rĕconcĭlĭasso
 II sing. reconciliavĕris
 III sing. reconciliavĕrit
 I plur. reconciliaverĭmus
 II plur. reconciliaverĭtis
 III plur. reconciliavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. rĕconcĭlĭem
 II sing. rĕconcĭlĭes
 III sing. rĕconcĭlĭet
 I plur. rĕconcĭlĭēmus
 II plur. rĕconcĭlĭētis
 III plur. rĕconcĭlĭent
IMPERFETTO
 I sing. rĕconcĭlĭārem
 II sing. rĕconcĭlĭāres
 III sing. rĕconcĭlĭāret
 I plur. rĕconcĭlĭarēmus
 II plur. rĕconcĭlĭarētis
 III plur. rĕconcĭlĭārent
PERFETTO
 I sing. reconciliavĕrim
 II sing. reconciliavĕris
 III sing. reconciliavĕrit
 I plur. reconciliaverĭmus
 II plur. reconciliaverĭtis
 III plur. reconciliavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. reconciliavissem
 II sing. reconciliavisses
 III sing. reconciliavisset
 I plur. reconciliavissēmus
 II plur. reconciliavissētis
 III plur. reconciliavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. rĕconcĭlĭa
 II plur. rĕconcĭlĭāte
FUTURO
 II sing. rĕconcĭlĭāto
 III sing. rĕconcĭlĭāto
 II plur. rĕconcĭlĭatōte
 III plur. rĕconcĭlĭanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 rĕconcĭlĭans, –antis
FUTURO
 reconciliatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 rĕconcĭlĭāre
PERFETTO
 reconciliavisse
FUTURO
 Singolare: reconciliatūrūm, –am, –ūm esse, rĕconcĭlĭassere
 Plurale: reconciliatūros, –as, –a esse, rĕconcĭlĭassere
GERUNDIO
 Genitivo: rĕconcĭlĭandi
 Dativo: rĕconcĭlĭando
 Accusativo: ad rĕconcĭlĭandum
 Ablativo: rĕconcĭlĭando
SUPINO
 reconciliatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  reconciliatus rĕconcĭlĭor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:RECONCILIO100}} ---CACHE---