Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praecōgĭtor - Diatesi passiva

(praecōgĭto, praecōgĭtas, praecogitavi, praecogitatum, praecōgĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praecōgĭtor
 II sing. praecōgĭtāris, praecōgĭtāre
 III sing. praecōgĭtātur
 I plur. praecōgĭtāmur
 II plur. praecōgĭtamĭni
 III plur. praecōgĭtantur
IMPERFETTO
 I sing. praecōgĭtābar
 II sing. praecōgĭtabāris, praecōgĭtabāre
 III sing. praecōgĭtabātur
 I plur. praecōgĭtabāmur
 II plur. praecōgĭtabamĭni
 III plur. praecōgĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praecōgĭtābor
 II sing. praecōgĭtabĕris, praecōgĭtabĕre
 III sing. praecōgĭtabĭtur
 I plur. praecōgĭtabĭmur
 II plur. praecōgĭtabimĭni
 III plur. praecōgĭtabuntur
PERFETTO
 I sing. praecogitatus, –a, –um sum
 II sing. praecogitatus, –a, –um es
 III sing. praecogitatus, –a, –um est
 I plur. praecogitati, –ae, –a sumus
 II plur. praecogitati, –ae, –a estis
 III plur. praecogitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praecogitatus, –a, –um eram
 II sing. praecogitatus, –a, –um eras
 III sing. praecogitatus, –a, –um erat
 I plur. praecogitati, –ae, –a eramus
 II plur. praecogitati, –ae, –a eratis
 III plur. praecogitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praecogitatus, –a, –um ero
 II sing. praecogitatus, –a, –um eris
 III sing. praecogitatus, –a, –um erit
 I plur. praecogitati, –ae, –a erimus
 II plur. praecogitati, –ae, –a eritis
 III plur. praecogitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praecōgĭter
 II sing. praecōgĭtēris, praecōgĭtēre
 III sing. praecōgĭtētur
 I plur. praecōgĭtēmur
 II plur. praecōgĭtemĭni
 III plur. praecōgĭtentur
IMPERFETTO
 I sing. praecōgĭtārer
 II sing. praecōgĭtarēris, praecōgĭtarēre
 III sing. praecōgĭtarētur
 I plur. praecōgĭtarēmur
 II plur. praecōgĭtaremĭni
 III plur. praecōgĭtarentur
PERFETTO
 I sing. praecogitatus, –a, –um sim
 II sing. praecogitatus, –a, –um sis
 III sing. praecogitatus, –a, –um sit
 I plur. praecogitati, –ae, –a simus
 II plur. praecogitati, –ae, –a sitis
 III plur. praecogitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praecogitatus, –a, –um essem
 II sing. praecogitatus, –a, –um esses
 III sing. praecogitatus, –a, –um esset
 I plur. praecogitati, –ae, –a essemus
 II plur. praecogitati, –ae, –a essetis
 III plur. praecogitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praecōgĭtāre
 II plur. praecōgĭtamĭni
FUTURO
 II sing. praecōgĭtātor
 III sing. praecōgĭtātor
 II plur. –
 III plur. praecōgĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praecogitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praecōgĭtāri
PERFETTO
 Singolare: praecogitatus, –a, –um esse
 Plurale: praecogitati, –ae, –a esse
FUTURO
 praecogitatum esse
GERUNDIVO
 praecōgĭtandus, –a, –um
SUPINO
 praecogitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praecōgĭto praecognĭtĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAECOGITOR100}} ---CACHE---