Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


perturbo - Diatesi attiva

(perturbo, perturbas, perturbavi, perturbatum, perturbāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. perturbo
 II sing. perturbas
 III sing. perturbat
 I plur. perturbāmus
 II plur. perturbātis
 III plur. perturbant
IMPERFETTO
 I sing. perturbābam
 II sing. perturbābas
 III sing. perturbābat
 I plur. perturbabāmus
 II plur. perturbabātis
 III plur. perturbābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. perturbābo
 II sing. perturbābis
 III sing. perturbābit
 I plur. perturbabĭmus
 II plur. perturbabĭtis
 III plur. perturbābunt
PERFETTO
 I sing. perturbavi
 II sing. perturbavisti
 III sing. perturbavit
 I plur. perturbavĭmus
 II plur. perturbavistis
 III plur. perturbavērunt, perturbavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. perturbavĕram
 II sing. perturbavĕras
 III sing. perturbavĕrat
 I plur. perturbaverāmus
 II plur. perturbaverātis
 III plur. perturbavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. perturbavĕro
 II sing. perturbavĕris
 III sing. perturbavĕrit
 I plur. perturbaverĭmus
 II plur. perturbaverĭtis
 III plur. perturbavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. perturbem
 II sing. perturbes
 III sing. perturbet
 I plur. perturbēmus
 II plur. perturbētis
 III plur. perturbent
IMPERFETTO
 I sing. perturbārem
 II sing. perturbāres
 III sing. perturbāret
 I plur. perturbarēmus
 II plur. perturbarētis
 III plur. perturbārent
PERFETTO
 I sing. perturbavĕrim
 II sing. perturbavĕris
 III sing. perturbavĕrit
 I plur. perturbaverĭmus
 II plur. perturbaverĭtis
 III plur. perturbavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. perturbavissem
 II sing. perturbavisses
 III sing. perturbavisset
 I plur. perturbavissēmus
 II plur. perturbavissētis
 III plur. perturbavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. perturba
 II plur. perturbāte
FUTURO
 II sing. perturbāto
 III sing. perturbāto
 II plur. perturbatōte
 III plur. perturbanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 perturbans, –antis
FUTURO
 perturbatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 perturbāre
PERFETTO
 perturbavisse
FUTURO
 Singolare: perturbatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: perturbatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: perturbandi
 Dativo: perturbando
 Accusativo: ad perturbandum
 Ablativo: perturbando
SUPINO
 perturbatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  perturbĭdus perturbor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PERTURBO100}} ---CACHE---