Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


obpĕtor - Diatesi passiva

(obpĕto, obpĕtis, obpetii, obpetitum, obpĕtĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. obpĕtor
 II sing. obpĕtĕris, obpĕtĕre
 III sing. obpĕtĭtur
 I plur. obpĕtĭmur
 II plur. obpĕtimĭni
 III plur. obpĕtuntur
IMPERFETTO
 I sing. obpĕtēbar
 II sing. obpĕtebāris, obpĕtebāre
 III sing. obpĕtebātur
 I plur. obpĕtebāmur
 II plur. obpĕtebamĭni
 III plur. obpĕtebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. obpĕtar
 II sing. obpĕtēris, obpĕtēre
 III sing. obpĕtētur
 I plur. obpĕtēmur
 II plur. obpĕtemĭni
 III plur. obpĕtentur
PERFETTO
 I sing. obpetitus, –a, –um sum
 II sing. obpetitus, –a, –um es
 III sing. obpetitus, –a, –um est
 I plur. obpetiti, –ae, –a sumus
 II plur. obpetiti, –ae, –a estis
 III plur. obpetiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. obpetitus, –a, –um eram
 II sing. obpetitus, –a, –um eras
 III sing. obpetitus, –a, –um erat
 I plur. obpetiti, –ae, –a eramus
 II plur. obpetiti, –ae, –a eratis
 III plur. obpetiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. obpetitus, –a, –um ero
 II sing. obpetitus, –a, –um eris
 III sing. obpetitus, –a, –um erit
 I plur. obpetiti, –ae, –a erimus
 II plur. obpetiti, –ae, –a eritis
 III plur. obpetiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. obpĕtar
 II sing. obpĕtāris, obpĕtāre
 III sing. obpĕtātur
 I plur. obpĕtāmur
 II plur. obpĕtamĭni
 III plur. obpĕtantur
IMPERFETTO
 I sing. obpĕtĕrer
 II sing. obpĕterēris, obpĕterēre
 III sing. obpĕterētur
 I plur. obpĕterēmur
 II plur. obpĕteremĭni
 III plur. obpĕterentur
PERFETTO
 I sing. obpetitus, –a, –um sim
 II sing. obpetitus, –a, –um sis
 III sing. obpetitus, –a, –um sit
 I plur. obpetiti, –ae, –a simus
 II plur. obpetiti, –ae, –a sitis
 III plur. obpetiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. obpetitus, –a, –um essem
 II sing. obpetitus, –a, –um esses
 III sing. obpetitus, –a, –um esset
 I plur. obpetiti, –ae, –a essemus
 II plur. obpetiti, –ae, –a essetis
 III plur. obpetiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. obpĕtĕre
 II plur. obpĕtimĭni
FUTURO
 II sing. obpĕtĭtor
 III sing. obpĕtĭtor
 II plur. –
 III plur. obpĕtuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 obpetitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 obpĕti
PERFETTO
 Singolare: obpetitus, –a, –um esse
 Plurale: obpetiti, –ae, –a esse
FUTURO
 obpetitum esse
GERUNDIVO
 obpĕtendus, –a, –um
SUPINO
 obpetitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  obpĕto obpexŭs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:OBPETOR100}} ---CACHE---