Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


obpĕto - Diatesi attiva

(obpĕto, obpĕtis, obpetii, obpetitum, obpĕtĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. obpĕto
 II sing. obpĕtis
 III sing. obpĕtit
 I plur. obpĕtĭmus
 II plur. obpĕtĭtis
 III plur. obpĕtunt
IMPERFETTO
 I sing. obpĕtēbam
 II sing. obpĕtēbas
 III sing. obpĕtēbat
 I plur. obpĕtebāmus
 II plur. obpĕtebātis
 III plur. obpĕtēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. obpĕtam
 II sing. obpĕtes
 III sing. obpĕtet
 I plur. obpĕtēmus
 II plur. obpĕtētis
 III plur. obpĕtent
PERFETTO
 I sing. obpetii o obpetivi
 II sing. obpetiisti o obpetivisti
 III sing. obpetiit o obpetivit
 I plur. obpetiĭmus o obpetivĭmus
 II plur. obpetiistis o obpetivistis
 III plur. obpetiērunt o obpetivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. obpetiĕram o obpetivĕram
 II sing. obpetiĕras o obpetivĕras
 III sing. obpetiĕrat o obpetivĕrat
 I plur. obpetierāmus o obpetiverāmus
 II plur. obpetierātis o obpetiverātis
 III plur. obpetiĕrant o obpetivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. obpetiĕro o obpetivĕro
 II sing. obpetiĕris o obpetivĕris
 III sing. obpetiĕrit o obpetivĕrit
 I plur. obpetierĭmus o obpetiverĭmus
 II plur. obpetierĭtis o obpetiverĭtis
 III plur. obpetiĕrint o obpetivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. obpĕtam
 II sing. obpĕtas
 III sing. obpĕtat
 I plur. obpĕtāmus
 II plur. obpĕtātis
 III plur. obpĕtant
IMPERFETTO
 I sing. obpĕtĕrem
 II sing. obpĕtĕres
 III sing. obpĕtĕret
 I plur. obpĕterēmus
 II plur. obpĕterētis
 III plur. obpĕtĕrent
PERFETTO
 I sing. obpetiĕrim o obpetivĕrim
 II sing. obpetiĕris o obpetivĕris
 III sing. obpetiĕrit o obpetivĕrit
 I plur. obpetierĭmus o obpetiverĭmus
 II plur. obpetierĭtis o obpetiverĭtis
 III plur. obpetiĕrint o obpetivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. obpetiissem o obpetivissem
 II sing. obpetiisses o obpetivisses
 III sing. obpetiisset o obpetivisset
 I plur. obpetiissēmus o obpetivissēmus
 II plur. obpetiissētis o obpetivissētis
 III plur. obpetiissent o obpetivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. obpĕtĕ
 II plur. obpĕtĭte
FUTURO
 II sing. obpĕtĭto
 III sing. obpĕtĭto
 II plur. obpĕtitōte
 III plur. obpĕtunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 obpĕtens, –entis
FUTURO
 obpetitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 obpĕtĕre
PERFETTO
 obpetiisse o obpetivisse
FUTURO
 Singolare: obpetitūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: obpetitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: obpĕtendi
 Dativo: obpĕtendo
 Accusativo: ad obpĕtendum
 Ablativo: obpĕtendo
SUPINO
 obpetitum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  obpetitus obpĕtor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:OBPETO100}} ---CACHE---