Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


obcumbor - Diatesi passiva

(obcumbo, obcumbis, obcubui, obcubitum, obcumbĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. obcumbor
 II sing. obcumbĕris, obcumbĕre
 III sing. obcumbĭtur
 I plur. obcumbĭmur
 II plur. obcumbimĭni
 III plur. obcumbuntur
IMPERFETTO
 I sing. obcumbēbar
 II sing. obcumbebāris, obcumbebāre
 III sing. obcumbebātur
 I plur. obcumbebāmur
 II plur. obcumbebamĭni
 III plur. obcumbebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. obcumbar
 II sing. obcumbēris, obcumbēre
 III sing. obcumbētur
 I plur. obcumbēmur
 II plur. obcumbemĭni
 III plur. obcumbentur
PERFETTO
 I sing. obcubitus, –a, –um sum
 II sing. obcubitus, –a, –um es
 III sing. obcubitus, –a, –um est
 I plur. obcubiti, –ae, –a sumus
 II plur. obcubiti, –ae, –a estis
 III plur. obcubiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. obcubitus, –a, –um eram
 II sing. obcubitus, –a, –um eras
 III sing. obcubitus, –a, –um erat
 I plur. obcubiti, –ae, –a eramus
 II plur. obcubiti, –ae, –a eratis
 III plur. obcubiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. obcubitus, –a, –um ero
 II sing. obcubitus, –a, –um eris
 III sing. obcubitus, –a, –um erit
 I plur. obcubiti, –ae, –a erimus
 II plur. obcubiti, –ae, –a eritis
 III plur. obcubiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. obcumbar
 II sing. obcumbāris, obcumbāre
 III sing. obcumbātur
 I plur. obcumbāmur
 II plur. obcumbamĭni
 III plur. obcumbantur
IMPERFETTO
 I sing. obcumbĕrer
 II sing. obcumberēris, obcumberēre
 III sing. obcumberētur
 I plur. obcumberēmur
 II plur. obcumberemĭni
 III plur. obcumberentur
PERFETTO
 I sing. obcubitus, –a, –um sim
 II sing. obcubitus, –a, –um sis
 III sing. obcubitus, –a, –um sit
 I plur. obcubiti, –ae, –a simus
 II plur. obcubiti, –ae, –a sitis
 III plur. obcubiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. obcubitus, –a, –um essem
 II sing. obcubitus, –a, –um esses
 III sing. obcubitus, –a, –um esset
 I plur. obcubiti, –ae, –a essemus
 II plur. obcubiti, –ae, –a essetis
 III plur. obcubiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. obcumbĕre
 II plur. obcumbĭmini
FUTURO
 II sing. obcumbĭtor
 III sing. obcumbĭtor
 II plur. –
 III plur. obcumbuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 obcubitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 obcumbi
PERFETTO
 Singolare: obcubitus, –a, –um esse
 Plurale: obcubiti, –ae, –a esse
FUTURO
 obcubitum esse
GERUNDIVO
 obcumbendus, –a, –um
SUPINO
 obcubitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  obcumbo obcurrens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:OBCUMBOR100}} ---CACHE---