Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


interfĭcĭor - Diatesi passiva

(interfĭcĭo, interfĭcis, interfeci, interfectum, interfĭcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. interfĭcĭor
 II sing. interfĭcĕris, interfĭcĕre
 III sing. interfĭcĭtur
 I plur. interfĭcĭmur
 II plur. interfĭcimĭni
 III plur. interfĭciuntur
IMPERFETTO
 I sing. interfĭciēbar
 II sing. interfĭciebāris, interfĭciebāre
 III sing. interfĭciebātur
 I plur. interfĭciebāmur
 II plur. interfĭciebamĭni
 III plur. interfĭciebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. interfĭcĭar
 II sing. interfĭciēris, interfĭciēre
 III sing. interfĭciētur
 I plur. interfĭciēmur
 II plur. interfĭciemĭni
 III plur. interfĭcientur
PERFETTO
 I sing. interfectus, –a, –um sum
 II sing. interfectus, –a, –um es
 III sing. interfectus, –a, –um est
 I plur. interfecti, –ae, –a sumus
 II plur. interfecti, –ae, –a estis
 III plur. interfecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. interfectus, –a, –um eram
 II sing. interfectus, –a, –um eras
 III sing. interfectus, –a, –um erat
 I plur. interfecti, –ae, –a eramus
 II plur. interfecti, –ae, –a eratis
 III plur. interfecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. interfectus, –a, –um ero
 II sing. interfectus, –a, –um eris
 III sing. interfectus, –a, –um erit
 I plur. interfecti, –ae, –a erimus
 II plur. interfecti, –ae, –a eritis
 III plur. interfecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. interfĭcĭar
 II sing. interfĭciāris, interfĭciāre
 III sing. interfĭciātur
 I plur. interfĭciāmur
 II plur. interfĭciamĭni
 III plur. interfĭciantur
IMPERFETTO
 I sing. interfĭcĕrer
 II sing. interfĭcerēris, interfĭcerēre
 III sing. interfĭcerētur
 I plur. interfĭcerēmur
 II plur. interfĭceremĭni
 III plur. interfĭcerentur
PERFETTO
 I sing. interfectus, –a, –um sim
 II sing. interfectus, –a, –um sis
 III sing. interfectus, –a, –um sit
 I plur. interfecti, –ae, –a simus
 II plur. interfecti, –ae, –a sitis
 III plur. interfecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. interfectus, –a, –um essem
 II sing. interfectus, –a, –um esses
 III sing. interfectus, –a, –um esset
 I plur. interfecti, –ae, –a essemus
 II plur. interfecti, –ae, –a essetis
 III plur. interfecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. –
 II plur. –
FUTURO
 II sing. –
 III sing. –
 II plur. –
 III plur. –
PARTICIPIO
PERFETTO
 interfectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 interfĭci
PERFETTO
 Singolare: interfectus, –a, –um esse
 Plurale: interfecti, –ae, –a esse
FUTURO
 interfectum esse
GERUNDIVO
 interfĭciendus, –a, –um
SUPINO
 interfectu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  interfĭcĭo interfīo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INTERFICIOR100}} ---CACHE---