Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | infrĭcor |
II sing. | infrĭcāris, infrĭcāre |
III sing. | infrĭcātur |
I plur. | infrĭcāmur |
II plur. | infrĭcamĭni |
III plur. | infrĭcantur |
IMPERFETTO |
I sing. | infrĭcābar |
II sing. | infrĭcabāris, infrĭcabāre |
III sing. | infrĭcabātur |
I plur. | infrĭcabāmur |
II plur. | infrĭcabamĭni |
III plur. | infrĭcabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | infrĭcābor |
II sing. | infrĭcabĕris, infrĭcabĕre |
III sing. | infrĭcabĭtur |
I plur. | infrĭcabĭmur |
II plur. | infrĭcabimĭni |
III plur. | infrĭcabuntur |
PERFETTO |
I sing. | infricatus o infrictus, –a, –um sum |
II sing. | infricatus o infrictus, –a, –um es |
III sing. | infricatus o infrictus, –a, –um est |
I plur. | infricati o infricti, –ae, –a sumus |
II plur. | infricati o infricti, –ae, –a estis |
III plur. | infricati o infricti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | infricatus o infrictus, –a, –um eram |
II sing. | infricatus o infrictus, –a, –um eras |
III sing. | infricatus o infrictus, –a, –um erat |
I plur. | infricati o infricti, –ae, –a eramus |
II plur. | infricati o infricti, –ae, –a eratis |
III plur. | infricati o infricti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | infricatus o infrictus, –a, –um ero |
II sing. | infricatus o infrictus, –a, –um eris |
III sing. | infricatus o infrictus, –a, –um erit |
I plur. | infricati o infricti, –ae, –a erimus |
II plur. | infricati o infricti, –ae, –a eritis |
III plur. | infricati o infricti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | infrĭcer |
II sing. | infrĭcēris, infrĭcēre |
III sing. | infrĭcētur |
I plur. | infrĭcēmur |
II plur. | infrĭcemĭni |
III plur. | infrĭcentur |
IMPERFETTO |
I sing. | infrĭcārer |
II sing. | infrĭcarēris, infrĭcarēre |
III sing. | infrĭcarētur |
I plur. | infrĭcarēmur |
II plur. | infrĭcaremĭni |
III plur. | infrĭcarentur |
PERFETTO |
I sing. | infricatus o infrictus, –a, –um sim |
II sing. | infricatus o infrictus, –a, –um sis |
III sing. | infricatus o infrictus, –a, –um sit |
I plur. | infricati o infricti, –ae, –a simus |
II plur. | infricati o infricti, –ae, –a sitis |
III plur. | infricati o infricti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | infricatus o infrictus, –a, –um essem |
II sing. | infricatus o infrictus, –a, –um esses |
III sing. | infricatus o infrictus, –a, –um esset |
I plur. | infricati o infricti, –ae, –a essemus |
II plur. | infricati o infricti, –ae, –a essetis |
III plur. | infricati o infricti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | infrĭcāre |
II plur. | infrĭcamĭni |
FUTURO |
II sing. | infrĭcātor |
III sing. | infrĭcātor |
II plur. | – |
III plur. | infrĭcantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
infricatus o infrictus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
infrĭcāri |
PERFETTO |
Singolare: | infricatus o infrictus, –a, –um esse |
Plurale: | infricati o infricti, –ae, –a esse |
FUTURO |
infricatum esse o infrictum esse |
GERUNDIVO |
infrĭcandus, –a, –um |
SUPINO |
infricatu o infrictu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFRICOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|