Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


expostŭlor - Diatesi passiva

(expostŭlo, expostŭlas, expostulavi, expostulatum, expostŭlāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. expostŭlor
 II sing. expostŭlāris, expostŭlāre
 III sing. expostŭlātur
 I plur. expostŭlāmur
 II plur. expostŭlamĭni
 III plur. expostŭlantur
IMPERFETTO
 I sing. expostŭlābar
 II sing. expostŭlabāris, expostŭlabāre
 III sing. expostŭlabātur
 I plur. expostŭlabāmur
 II plur. expostŭlabamĭni
 III plur. expostŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. expostŭlābor
 II sing. expostŭlabĕris, expostŭlabĕre
 III sing. expostŭlabĭtur
 I plur. expostŭlabĭmur
 II plur. expostŭlabimĭni
 III plur. expostŭlabuntur
PERFETTO
 I sing. expostulatus, –a, –um sum
 II sing. expostulatus, –a, –um es
 III sing. expostulatus, –a, –um est
 I plur. expostulati, –ae, –a sumus
 II plur. expostulati, –ae, –a estis
 III plur. expostulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. expostulatus, –a, –um eram
 II sing. expostulatus, –a, –um eras
 III sing. expostulatus, –a, –um erat
 I plur. expostulati, –ae, –a eramus
 II plur. expostulati, –ae, –a eratis
 III plur. expostulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. expostulatus, –a, –um ero
 II sing. expostulatus, –a, –um eris
 III sing. expostulatus, –a, –um erit
 I plur. expostulati, –ae, –a erimus
 II plur. expostulati, –ae, –a eritis
 III plur. expostulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. expostŭler
 II sing. expostŭlēris, expostŭlēre
 III sing. expostŭlētur
 I plur. expostŭlēmur
 II plur. expostŭlemĭni
 III plur. expostŭlentur
IMPERFETTO
 I sing. expostŭlārer
 II sing. expostŭlarēris, expostŭlarēre
 III sing. expostŭlarētur
 I plur. expostŭlarēmur
 II plur. expostŭlaremĭni
 III plur. expostŭlarentur
PERFETTO
 I sing. expostulatus, –a, –um sim
 II sing. expostulatus, –a, –um sis
 III sing. expostulatus, –a, –um sit
 I plur. expostulati, –ae, –a simus
 II plur. expostulati, –ae, –a sitis
 III plur. expostulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. expostulatus, –a, –um essem
 II sing. expostulatus, –a, –um esses
 III sing. expostulatus, –a, –um esset
 I plur. expostulati, –ae, –a essemus
 II plur. expostulati, –ae, –a essetis
 III plur. expostulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. expostŭlāre
 II plur. expostŭlamĭni
FUTURO
 II sing. expostŭlātor
 III sing. expostŭlātor
 II plur. –
 III plur. expostŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 expostulatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 expostŭlāri
PERFETTO
 Singolare: expostulatus, –a, –um esse
 Plurale: expostulati, –ae, –a esse
FUTURO
 expostulatum esse
GERUNDIVO
 expostŭlandus, –a, –um
SUPINO
 expostulatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  expostŭlo ēxpotans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EXPOSTULOR100}} ---CACHE---