Declinatore / Coniugatore Latino
expostŭlor - Diatesi passiva
(expostŭlo, expostŭlas, expostulavi, expostulatum, expostŭlāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | expostŭlor |
II sing. | expostŭlāris, expostŭlāre |
III sing. | expostŭlātur |
I plur. | expostŭlāmur |
II plur. | expostŭlamĭni |
III plur. | expostŭlantur |
IMPERFETTO |
I sing. | expostŭlābar |
II sing. | expostŭlabāris, expostŭlabāre |
III sing. | expostŭlabātur |
I plur. | expostŭlabāmur |
II plur. | expostŭlabamĭni |
III plur. | expostŭlabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | expostŭlābor |
II sing. | expostŭlabĕris, expostŭlabĕre |
III sing. | expostŭlabĭtur |
I plur. | expostŭlabĭmur |
II plur. | expostŭlabimĭni |
III plur. | expostŭlabuntur |
PERFETTO |
I sing. | expostulatus, –a, –um sum |
II sing. | expostulatus, –a, –um es |
III sing. | expostulatus, –a, –um est |
I plur. | expostulati, –ae, –a sumus |
II plur. | expostulati, –ae, –a estis |
III plur. | expostulati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | expostulatus, –a, –um eram |
II sing. | expostulatus, –a, –um eras |
III sing. | expostulatus, –a, –um erat |
I plur. | expostulati, –ae, –a eramus |
II plur. | expostulati, –ae, –a eratis |
III plur. | expostulati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | expostulatus, –a, –um ero |
II sing. | expostulatus, –a, –um eris |
III sing. | expostulatus, –a, –um erit |
I plur. | expostulati, –ae, –a erimus |
II plur. | expostulati, –ae, –a eritis |
III plur. | expostulati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | expostŭler |
II sing. | expostŭlēris, expostŭlēre |
III sing. | expostŭlētur |
I plur. | expostŭlēmur |
II plur. | expostŭlemĭni |
III plur. | expostŭlentur |
IMPERFETTO |
I sing. | expostŭlārer |
II sing. | expostŭlarēris, expostŭlarēre |
III sing. | expostŭlarētur |
I plur. | expostŭlarēmur |
II plur. | expostŭlaremĭni |
III plur. | expostŭlarentur |
PERFETTO |
I sing. | expostulatus, –a, –um sim |
II sing. | expostulatus, –a, –um sis |
III sing. | expostulatus, –a, –um sit |
I plur. | expostulati, –ae, –a simus |
II plur. | expostulati, –ae, –a sitis |
III plur. | expostulati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | expostulatus, –a, –um essem |
II sing. | expostulatus, –a, –um esses |
III sing. | expostulatus, –a, –um esset |
I plur. | expostulati, –ae, –a essemus |
II plur. | expostulati, –ae, –a essetis |
III plur. | expostulati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | expostŭlāre |
II plur. | expostŭlamĭni |
FUTURO |
II sing. | expostŭlātor |
III sing. | expostŭlātor |
II plur. | – |
III plur. | expostŭlantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
expostulatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
expostŭlāri |
PERFETTO |
Singolare: | expostulatus, –a, –um esse |
Plurale: | expostulati, –ae, –a esse |
FUTURO |
expostulatum esse |
GERUNDIVO |
expostŭlandus, –a, –um |
SUPINO |
expostulatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXPOSTULOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|