Declinatore / Coniugatore Latino
expostŭlo - Diatesi attiva
(expostŭlo, expostŭlas, expostulavi, expostulatum, expostŭlāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
PRESENTE |
I sing. | expostŭlo |
II sing. | expostŭlas |
III sing. | expostŭlat |
I plur. | expostŭlāmus |
II plur. | expostŭlātis |
III plur. | expostŭlant |
IMPERFETTO |
I sing. | expostŭlābam |
II sing. | expostŭlābas |
III sing. | expostŭlābat |
I plur. | expostŭlabāmus |
II plur. | expostŭlabātis |
III plur. | expostŭlābant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | expostŭlābo |
II sing. | expostŭlābis |
III sing. | expostŭlābit |
I plur. | expostŭlabĭmus |
II plur. | expostŭlabĭtis |
III plur. | expostŭlābunt |
PERFETTO |
I sing. | expostulavi |
II sing. | expostulavisti |
III sing. | expostulavit |
I plur. | expostulavĭmus |
II plur. | expostulavistis |
III plur. | expostulavēreunt, expostulavēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | expostulavĕram |
II sing. | expostulavĕras |
III sing. | expostulavĕrat |
I plur. | expostulaverāmus |
II plur. | expostulaverātis |
III plur. | expostulavĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | expostulavĕro |
II sing. | expostulavĕris |
III sing. | expostulavĕrit |
I plur. | expostulaverĭmus |
II plur. | expostulaverĭtis |
III plur. | expostulavĕrint |
PRESENTE |
I sing. | expostŭlem |
II sing. | expostŭles |
III sing. | expostŭlet |
I plur. | expostŭlēmus |
II plur. | expostŭlētis |
III plur. | expostŭlent |
IMPERFETTO |
I sing. | expostŭlārem |
II sing. | expostŭlāres |
III sing. | expostŭlāret |
I plur. | expostŭlarēmus |
II plur. | expostŭlarētis |
III plur. | expostŭlārent |
PERFETTO |
I sing. | expostulavĕrim |
II sing. | expostulavĕris |
III sing. | expostulavĕrit |
I plur. | expostulaverĭmus |
II plur. | expostulaverĭtis |
III plur. | expostulavĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | expostulavissem |
II sing. | expostulavisses |
III sing. | expostulavisset |
I plur. | expostulavissēmus |
II plur. | expostulavissētis |
III plur. | expostulavissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | expostŭla |
II plur. | expostŭlāte |
FUTURO |
II sing. | expostŭlāto |
III sing. | expostŭlāto |
II plur. | expostŭlatōte |
III plur. | expostŭlanto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
expostŭlans, –antis |
FUTURO |
expostulatūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
expostŭlāre |
PERFETTO |
expostulavisse |
FUTURO |
Singolare: | expostulatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | expostulatūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | expostŭlandi |
Dativo: | expostŭlando |
Accusativo: | ad expostŭlandum |
Ablativo: | expostŭlando |
SUPINO |
expostulatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXPOSTULO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|