Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


expĕdĭor - Diatesi passiva

(expĕdĭo, expĕdis, expedii, expeditum, expĕdīre)

verbo transitivo e intransitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. expĕdĭor
 II sing. expĕdīris, expĕdīre
 III sing. expĕdītur
 I plur. expĕdīmur
 II plur. expĕdimĭni
 III plur. expĕdiuntur
IMPERFETTO
 I sing. expĕdiēbar
 II sing. expĕdiebāris, expĕdiebāre
 III sing. expĕdiebātur
 I plur. expĕdiebāmur
 II plur. expĕdiebamĭni
 III plur. expĕdiebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. expĕdĭar
 II sing. expĕdiēris, expĕdiēre
 III sing. expĕdiētur
 I plur. expĕdiēmur
 II plur. expĕdiemĭni
 III plur. expĕdientur
PERFETTO
 I sing. expeditus, –a, –um sum
 II sing. expeditus, –a, –um es
 III sing. expeditus, –a, –um est
 I plur. expediti, –ae, –a sumus
 II plur. expediti, –ae, –a estis
 III plur. expediti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. expeditus, –a, –um eram
 II sing. expeditus, –a, –um eras
 III sing. expeditus, –a, –um erat
 I plur. expediti, –ae, –a eramus
 II plur. expediti, –ae, –a eratis
 III plur. expediti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. expeditus, –a, –um ero
 II sing. expeditus, –a, –um eris
 III sing. expeditus, –a, –um erit
 I plur. expediti, –ae, –a erimus
 II plur. expediti, –ae, –a eritis
 III plur. expediti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. expĕdĭar
 II sing. expĕdiāris, expĕdiāre
 III sing. expĕdiātur
 I plur. expĕdiāmur
 II plur. expĕdiamĭni
 III plur. expĕdiantur
IMPERFETTO
 I sing. expĕdīrer
 II sing. expĕdirēris, expediirēre
 III sing. expĕdirētur
 I plur. expĕdirēmur
 II plur. expĕdirēmini
 III plur. expĕdirentur
PERFETTO
 I sing. expeditus, –a, –um sim
 II sing. expeditus, –a, –um sis
 III sing. expeditus, –a, –um sit
 I plur. expediti, –ae, –a simus
 II plur. expediti, –ae, –a sitis
 III plur. expediti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. expeditus, –a, –um essem
 II sing. expeditus, –a, –um esses
 III sing. expeditus, –a, –um esset
 I plur. expediti, –ae, –a essemus
 II plur. expediti, –ae, –a essetis
 III plur. expediti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. expĕdīre
 II plur. expĕdimĭni
FUTURO
 II sing. expĕdītor
 III sing. expĕdītor
 II plur. –
 III plur. expĕdiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 expeditus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 expĕdīri
PERFETTO
 Singolare: expeditus, –a, –um esse
 Plurale: expediti, –ae, –a esse
FUTURO
 expeditum esse
GERUNDIVO
 expĕdiendus, –a, –um
SUPINO
 expeditu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  expĕdĭo expĕdītē  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EXPEDIOR100}} ---CACHE---