Declinatore / Coniugatore Latino
PRESENTE |
I sing. | expĕdĭo |
II sing. | expĕdis |
III sing. | expĕdit |
I plur. | expĕdīmus |
II plur. | expĕdītis |
III plur. | expĕdĭunt |
IMPERFETTO |
I sing. | expĕdiēbam |
II sing. | expĕdiēbas |
III sing. | expĕdiēbat |
I plur. | expĕdiebāmus |
II plur. | expĕdiebātis |
III plur. | expĕdiēbant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | expĕdĭam, expĕdĭbo |
II sing. | expĕdĭes |
III sing. | expĕdĭet |
I plur. | expĕdiēmus |
II plur. | expĕdiētis |
III plur. | expĕdĭent |
PERFETTO |
I sing. | expedii o expedivi |
II sing. | expediisti o expedivisti |
III sing. | expediit o expedivit |
I plur. | expediĭmus o expedivĭmus |
II plur. | expediistis o expedivistis |
III plur. | expediērunt o expedivērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | expediĕram o expedivĕram |
II sing. | expediĕras o expedivĕras |
III sing. | expediĕrat o expedivĕrat |
I plur. | expedierāmus o expediverāmus |
II plur. | expedierātis o expediverātis |
III plur. | expediĕrant o expedivĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | expediĕro o expedivĕro |
II sing. | expediĕris o expedivĕris |
III sing. | expediĕrit o expedivĕrit |
I plur. | expedierĭmus o expediverĭmus |
II plur. | expedierĭtis o expediverĭtis |
III plur. | expediĕrint o expedivĕrint |
PRESENTE |
I sing. | expĕdĭam |
II sing. | expĕdĭas |
III sing. | expĕdĭat |
I plur. | expĕdiāmus |
II plur. | expĕdiātis |
III plur. | expĕdĭant |
IMPERFETTO |
I sing. | expĕdīrem |
II sing. | expĕdīres |
III sing. | expĕdīret |
I plur. | expĕdirēmus |
II plur. | expĕdirētis |
III plur. | expĕdīrent |
PERFETTO |
I sing. | expediĕrim o expedivĕrim |
II sing. | expediĕris o expedivĕris |
III sing. | expediĕrit o expedivĕrit |
I plur. | expedierĭmus o expediverĭmus |
II plur. | expedierĭtis o expediverĭtis |
III plur. | expediĕrint o expedivĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | expediissem o expedivissem |
II sing. | expediisses o expedivisses |
III sing. | expediisset o expedivisset |
I plur. | expediissēmus o expedivissēmus |
II plur. | expediissētis o expedivissētis |
III plur. | expediissent o expedivissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | expĕdi |
II plur. | expĕdīte |
FUTURO |
II sing. | expĕdīto |
III sing. | expĕdīto |
II plur. | expĕditōte |
III plur. | expĕdiunto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
expĕdiens, –ientis |
FUTURO |
expeditūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
expĕdīre |
PERFETTO |
expediisse o expedivisse |
FUTURO |
Singolare: | expeditūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | expeditūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | expĕdiendi |
Dativo: | expĕdiendo |
Accusativo: | ad expĕdiendum |
Ablativo: | expĕdiendo |
SUPINO |
expeditum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXPEDIO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|