Declinatore / Coniugatore Latino
dissuescor - Diatesi passiva
(dissuesco, dissuescis, dissuevi, dissuetum, dissuescĕre)
verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dissuescor |
II sing. | dissuescĕris, dissuescĕre |
III sing. | dissuescĭtur |
I plur. | dissuescĭmur |
II plur. | dissuescimĭni |
III plur. | dissuescuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | dissuescēbar |
II sing. | dissuescebāris, dissuescebāre |
III sing. | dissuescebātur |
I plur. | dissuescebāmur |
II plur. | dissuescebamĭni |
III plur. | dissuescebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dissuescar |
II sing. | dissuescēris, dissuescēre |
III sing. | dissuescētur |
I plur. | dissuescēmur |
II plur. | dissuescemĭni |
III plur. | dissuescentur |
PERFETTO |
I sing. | dissuetus, –a, –um sum |
II sing. | dissuetus, –a, –um es |
III sing. | dissuetus, –a, –um est |
I plur. | dissueti, –ae, –a sumus |
II plur. | dissueti, –ae, –a estis |
III plur. | dissueti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | dissuetus, –a, –um eram |
II sing. | dissuetus, –a, –um eras |
III sing. | dissuetus, –a, –um erat |
I plur. | dissueti, –ae, –a eramus |
II plur. | dissueti, –ae, –a eratis |
III plur. | dissueti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | dissuetus, –a, –um ero |
II sing. | dissuetus, –a, –um eris |
III sing. | dissuetus, –a, –um erit |
I plur. | dissueti, –ae, –a erimus |
II plur. | dissueti, –ae, –a eritis |
III plur. | dissueti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dissuescar |
II sing. | dissuescāris, dissuescāre |
III sing. | dissuescātur |
I plur. | dissuescāmur |
II plur. | dissuescamĭni |
III plur. | dissuescantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dissuescĕrer |
II sing. | dissuescerēris, dissuescerēre |
III sing. | dissuescerētur |
I plur. | dissuescerēmur |
II plur. | dissuesceremĭni |
III plur. | dissuescerentur |
PERFETTO |
I sing. | dissuetus, –a, –um sim |
II sing. | dissuetus, –a, –um sis |
III sing. | dissuetus, –a, –um sit |
I plur. | dissueti, –ae, –a simus |
II plur. | dissueti, –ae, –a sitis |
III plur. | dissueti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | dissuetus, –a, –um essem |
II sing. | dissuetus, –a, –um esses |
III sing. | dissuetus, –a, –um esset |
I plur. | dissueti, –ae, –a essemus |
II plur. | dissueti, –ae, –a essetis |
III plur. | dissueti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dissuescĕre |
II plur. | dissuescĭmini |
FUTURO |
II sing. | dissuescĭtor |
III sing. | dissuescĭtor |
II plur. | – |
III plur. | dissuescuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
dissuetus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
dissuesci |
PERFETTO |
Singolare: | dissuetus, –a, –um esse |
Plurale: | dissueti, –ae, –a esse |
FUTURO |
dissuetum esse |
GERUNDIVO |
dissuescendus, –a, –um |
SUPINO |
dissuetu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISSUESCOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|