Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dissuavior - Diatesi attiva

(dissuavior, dissuaviāris, dissuaviāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dissuavior
 II sing. dissuaviāris, dissuaviāre
 III sing. dissuaviātur
 I plur. dissuaviāmur
 II plur. dissuaviamĭni
 III plur. dissuaviantur
IMPERFETTO
 I sing. dissuaviābar
 II sing. dissuaviabāris, dissuaviabāre
 III sing. dissuaviabātur
 I plur. dissuaviabāmur
 II plur. dissuaviabamĭni
 III plur. dissuaviabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dissuaviābor
 II sing. dissuaviabĕris, dissuaviabĕre
 III sing. dissuaviabĭtur
 I plur. dissuaviabĭmur
 II plur. dissuaviabimĭni
 III plur. dissuaviabuntur
PERFETTO
 I sing. – sum
 II sing. – es
 III sing. – est
 I plur. – sumus
 II plur. – estis
 III plur. – sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. – eram
 II sing. – eras
 III sing. – erat
 I plur. – eramus
 II plur. – eratis
 III plur. –erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. – ero
 II sing. – eris
 III sing. – erit
 I plur. – erimus
 II plur. – eritis
 III plur. – erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dissuavier
 II sing. dissuaviēris, dissuaviēre
 III sing. dissuaviētur
 I plur. dissuaviēmur
 II plur. dissuaviemĭni
 III plur. dissuavientur
IMPERFETTO
 I sing. dissuaviārer
 II sing. dissuaviarēris, dissuaviarēre
 III sing. dissuaviarētur
 I plur. dissuaviarēmur
 II plur. dissuaviaremĭni
 III plur. dissuaviarentur
PERFETTO
 I sing. – sim
 II sing. – sis
 III sing. – sit
 I plur. – simus
 II plur. – sitis
 III plur. – sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. – essem
 II sing. – esses
 III sing. – esset
 I plur. – essemus
 II plur. – essetis
 III plur. – essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dissuaviāre
 II plur. dissuaviamĭni
FUTURO
 II sing. dissuaviātor
 III sing. dissuaviātor
 II plur. –
 III plur. dissuaviantor
INFINITO
PRESENTE
 dissuaviāri
PERFETTO
 Singolare: –
 Plurale: –
FUTURO
 Singolare: –
 Plurale: –
PARTICIPIO
PRESENTE
 dissuavians, –antis
FUTURO
 –
SUPINO
 Attivo: –
 Passivo: –
GERUNDIO
 Genitivo: dissuaviandi
 Dativo: dissuaviando
 Accusativo: dissuaviandum
 Ablativo: dissuaviando
 
GERUNDIVO
 dissuaviandus, –a, –um


<<  dissuavians dissŭens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DISSUAVIOR100}} ---CACHE---