Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


convincor - Diatesi passiva

(convinco, convincis, convici, convictum, convincĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. convincor
 II sing. convincĕris, convincĕre
 III sing. convincĭtur
 I plur. convincĭmur
 II plur. convincimĭni
 III plur. convincuntur
IMPERFETTO
 I sing. convincēbar
 II sing. convincebāris, convincebāre
 III sing. convincebātur
 I plur. convincebāmur
 II plur. convincebamĭni
 III plur. convincebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. convincar
 II sing. convincēris, convincēre
 III sing. convincētur
 I plur. convincēmur
 II plur. convincemĭni
 III plur. convincentur
PERFETTO
 I sing. convictus, –a, –um sum
 II sing. convictus, –a, –um es
 III sing. convictus, –a, –um est
 I plur. convicti, –ae, –a sumus
 II plur. convicti, –ae, –a estis
 III plur. convicti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. convictus, –a, –um eram
 II sing. convictus, –a, –um eras
 III sing. convictus, –a, –um erat
 I plur. convicti, –ae, –a eramus
 II plur. convicti, –ae, –a eratis
 III plur. convicti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. convictus, –a, –um ero
 II sing. convictus, –a, –um eris
 III sing. convictus, –a, –um erit
 I plur. convicti, –ae, –a erimus
 II plur. convicti, –ae, –a eritis
 III plur. convicti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. convincar
 II sing. convincāris, convincāre
 III sing. convincātur
 I plur. convincāmur
 II plur. convincamĭni
 III plur. convincantur
IMPERFETTO
 I sing. convincĕrer
 II sing. convincerēris, convincerēre
 III sing. convincerētur
 I plur. convincerēmur
 II plur. convinceremĭni
 III plur. convincerentur
PERFETTO
 I sing. convictus, –a, –um sim
 II sing. convictus, –a, –um sis
 III sing. convictus, –a, –um sit
 I plur. convicti, –ae, –a simus
 II plur. convicti, –ae, –a sitis
 III plur. convicti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. convictus, –a, –um essem
 II sing. convictus, –a, –um esses
 III sing. convictus, –a, –um esset
 I plur. convicti, –ae, –a essemus
 II plur. convicti, –ae, –a essetis
 III plur. convicti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. convincĕre
 II plur. convincimĭni
FUTURO
 II sing. convincĭtor
 III sing. convincĭtor
 II plur. –
 III plur. convincuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 convictus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 convinci
PERFETTO
 Singolare: convictus, –a, –um esse
 Plurale: convicti, –ae, –a esse
FUTURO
 convictum esse
GERUNDIVO
 convincendus, –a, –um
SUPINO
 convictu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  convinco convinctĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONVINCOR100}} ---CACHE---