Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | conlĭgor |
| II sing. | conlĭgĕris, conlĭgĕre |
| III sing. | conlĭgĭtur |
| I plur. | conlĭgĭmur |
| II plur. | conlĭgimĭni |
| III plur. | conlĭguntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | conlĭgēbar |
| II sing. | conlĭgebāris, conlĭgebāre |
| III sing. | conlĭgebātur |
| I plur. | conlĭgebāmur |
| II plur. | conlĭgebamĭni |
| III plur. | conlĭgebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | conlĭgar |
| II sing. | conlĭgēris, conlĭgēre |
| III sing. | conlĭgētur |
| I plur. | conlĭgēmur |
| II plur. | conlĭgemĭni |
| III plur. | conlĭgentur |
| PERFETTO |
| I sing. | conlectus, –a, –um sum |
| II sing. | conlectus, –a, –um es |
| III sing. | conlectus, –a, –um est |
| I plur. | conlecti, –ae, –a sumus |
| II plur. | conlecti, –ae, –a estis |
| III plur. | conlecti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | conlectus, –a, –um eram |
| II sing. | conlectus, –a, –um eras |
| III sing. | conlectus, –a, –um erat |
| I plur. | conlecti, –ae, –a eramus |
| II plur. | conlecti, –ae, –a eratis |
| III plur. | conlecti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | conlectus, –a, –um ero |
| II sing. | conlectus, –a, –um eris |
| III sing. | conlectus, –a, –um erit |
| I plur. | conlecti, –ae, –a erimus |
| II plur. | conlecti, –ae, –a eritis |
| III plur. | conlecti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | conlĭgar |
| II sing. | conlĭgāris, conlĭgāre |
| III sing. | conlĭgātur |
| I plur. | conlĭgāmur |
| II plur. | conlĭgamĭni |
| III plur. | conlĭgantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | conlĭgĕrer |
| II sing. | conlĭgerēris, conlĭgerēre |
| III sing. | conlĭgerētur |
| I plur. | conlĭgerēmur |
| II plur. | conlĭgeremĭni |
| III plur. | conlĭgerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | conlectus, –a, –um sim |
| II sing. | conlectus, –a, –um sis |
| III sing. | conlectus, –a, –um sit |
| I plur. | conlecti, –ae, –a simus |
| II plur. | conlecti, –ae, –a sitis |
| III plur. | conlecti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | conlectus, –a, –um essem |
| II sing. | conlectus, –a, –um esses |
| III sing. | conlectus, –a, –um esset |
| I plur. | conlecti, –ae, –a essemus |
| II plur. | conlecti, –ae, –a essetis |
| III plur. | conlecti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | conlĭgĕre |
| II plur. | conlĭgimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | conlĭgĭtor |
| III sing. | conlĭgĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | conlĭguntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| conlectus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| conlĭgi |
| PERFETTO |
| Singolare: | conlectus, –a, –um esse |
| Plurale: | conlecti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| conlectum esse |
| GERUNDIVO |
| conlĭgendus, –a, –um |
| SUPINO |
| conlectu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONLIGOR200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
