Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


conlīmor - Diatesi passiva

(conlīmo, conlīmas, conlimatum, conlīmāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. conlīmor
 II sing. conlīmāris, conlīmāre
 III sing. conlīmātur
 I plur. conlīmāmur
 II plur. conlīmamĭni
 III plur. conlīmantur
IMPERFETTO
 I sing. conlīmābar
 II sing. conlīmabāris, conlīmabāre
 III sing. conlīmabātur
 I plur. conlīmabāmur
 II plur. conlīmabamĭni
 III plur. conlīmabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. conlīmābor
 II sing. conlīmabĕris, conlīmabĕre
 III sing. conlīmabĭtur
 I plur. conlīmabĭmur
 II plur. conlīmabimĭni
 III plur. conlīmabuntur
PERFETTO
 I sing. conlimatus, –a, –um sum
 II sing. conlimatus, –a, –um es
 III sing. conlimatus, –a, –um est
 I plur. conlimati, –ae, –a sumus
 II plur. conlimati, –ae, –a estis
 III plur. conlimati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conlimatus, –a, –um eram
 II sing. conlimatus, –a, –um eras
 III sing. conlimatus, –a, –um erat
 I plur. conlimati, –ae, –a eramus
 II plur. conlimati, –ae, –a eratis
 III plur. conlimati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. conlimatus, –a, –um ero
 II sing. conlimatus, –a, –um eris
 III sing. conlimatus, –a, –um erit
 I plur. conlimati, –ae, –a erimus
 II plur. conlimati, –ae, –a eritis
 III plur. conlimati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. conlīmer
 II sing. conlīmēris, conlīmēre
 III sing. conlīmētur
 I plur. conlīmēmur
 II plur. conlīmemĭni
 III plur. conlīmentur
IMPERFETTO
 I sing. conlīmārer
 II sing. conlīmarēris, conlīmarēre
 III sing. conlīmarētur
 I plur. conlīmarēmur
 II plur. conlīmaremĭni
 III plur. conlīmarentur
PERFETTO
 I sing. conlimatus, –a, –um sim
 II sing. conlimatus, –a, –um sis
 III sing. conlimatus, –a, –um sit
 I plur. conlimati, –ae, –a simus
 II plur. conlimati, –ae, –a sitis
 III plur. conlimati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conlimatus, –a, –um essem
 II sing. conlimatus, –a, –um esses
 III sing. conlimatus, –a, –um esset
 I plur. conlimati, –ae, –a essemus
 II plur. conlimati, –ae, –a essetis
 III plur. conlimati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. conlīmāre
 II plur. conlīmamĭni
FUTURO
 II sing. conlīmātor
 III sing. conlīmātor
 II plur. –
 III plur. conlīmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 conlimatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 conlīmāri
PERFETTO
 Singolare: conlimatus, –a, –um esse
 Plurale: conlimati, –ae, –a esse
FUTURO
 conlimatum esse
GERUNDIVO
 conlīmandus, –a, –um
SUPINO
 conlimatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  conlīmo conlīnĕans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONLIMOR100}} ---CACHE---