concordor - Diatesi passiva

(concordo, concordas, concordavi, concordatum, concordāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
concordor
II sing.
concordāris, concordāre
III sing.
concordātur
I plur.
concordāmur
II plur.
concordamĭni
III plur.
concordantur
IMPERFETTO
I sing.
concordābar
II sing.
concordabāris, concordabāre
III sing.
concordabātur
I plur.
concordabāmur
II plur.
concordabamĭni
III plur.
concordabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
concordābor
II sing.
concordabĕris, concordabĕre
III sing.
concordabĭtur
I plur.
concordabĭmur
II plur.
concordabimĭni
III plur.
concordabuntur
PERFETTO
I sing.
concordatus, –a, –um sum
II sing.
concordatus, –a, –um es
III sing.
concordatus, –a, –um est
I plur.
concordati, –ae, –a sumus
II plur.
concordati, –ae, –a estis
III plur.
concordati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
concordatus, –a, –um eram
II sing.
concordatus, –a, –um eras
III sing.
concordatus, –a, –um erat
I plur.
concordati, –ae, –a eramus
II plur.
concordati, –ae, –a eratis
III plur.
concordati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
concordatus, –a, –um ero
II sing.
concordatus, –a, –um eris
III sing.
concordatus, –a, –um erit
I plur.
concordati, –ae, –a erimus
II plur.
concordati, –ae, –a eritis
III plur.
concordati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
concorder
II sing.
concordēris, concordēre
III sing.
concordētur
I plur.
concordēmur
II plur.
concordemĭni
III plur.
concordentur
IMPERFETTO
I sing.
concordārer
II sing.
concordarēris, concordarēre
III sing.
concordarētur
I plur.
concordarēmur
II plur.
concordaremĭni
III plur.
concordarentur
PERFETTO
I sing.
concordatus, –a, –um sim
II sing.
concordatus, –a, –um sis
III sing.
concordatus, –a, –um sit
I plur.
concordati, –ae, –a simus
II plur.
concordati, –ae, –a sitis
III plur.
concordati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
concordatus, –a, –um essem
II sing.
concordatus, –a, –um esses
III sing.
concordatus, –a, –um esset
I plur.
concordati, –ae, –a essemus
II plur.
concordati, –ae, –a essetis
III plur.
concordati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
concordāre
II plur.
concordamĭni
FUTURO
II sing.
concordātor
III sing.
concordātor
II plur.
III plur.
concordantor
PARTICIPIO
PERFETTO
concordatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
concordāri
PERFETTO
Singolare:
concordatus, –a, –um esse
Plurale:
concordati, –ae, –a esse
FUTURO
concordatum esse
GERUNDIVO
concordandus, –a, –um
SUPINO
concordatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONCORDOR100}}
---CACHE---