Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


commoenĭor - Diatesi passiva

(commoenĭo, commoenis, commoenii, commoenitum, commoenīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. commoenĭor
 II sing. commoenīris, commoenīre
 III sing. commoenītur
 I plur. commoenīmur
 II plur. commoenimĭni
 III plur. commoeniuntur
IMPERFETTO
 I sing. commoeniēbar
 II sing. commoeniebāris, commoeniebāre
 III sing. commoeniebātur
 I plur. commoeniebāmur
 II plur. commoeniebamĭni
 III plur. commoeniebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. commoenĭar
 II sing. commoeniēris, commoeniēre
 III sing. commoeniētur
 I plur. commoeniēmur
 II plur. commoeniemĭni
 III plur. commoenientur
PERFETTO
 I sing. commoenitus, –a, –um sum
 II sing. commoenitus, –a, –um es
 III sing. commoenitus, –a, –um est
 I plur. commoeniti, –ae, –a sumus
 II plur. commoeniti, –ae, –a estis
 III plur. commoeniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. commoenitus, –a, –um eram
 II sing. commoenitus, –a, –um eras
 III sing. commoenitus, –a, –um erat
 I plur. commoeniti, –ae, –a eramus
 II plur. commoeniti, –ae, –a eratis
 III plur. commoeniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. commoenitus, –a, –um ero
 II sing. commoenitus, –a, –um eris
 III sing. commoenitus, –a, –um erit
 I plur. commoeniti, –ae, –a erimus
 II plur. commoeniti, –ae, –a eritis
 III plur. commoeniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. commoenĭar
 II sing. commoeniāris, commoeniāre
 III sing. commoeniātur
 I plur. commoeniāmur
 II plur. commoeniamĭni
 III plur. commoeniantur
IMPERFETTO
 I sing. commoenīrer
 II sing. commoenirēris, commoeniirēre
 III sing. commoenirētur
 I plur. commoenirēmur
 II plur. commoenirēmini
 III plur. commoenirentur
PERFETTO
 I sing. commoenitus, –a, –um sim
 II sing. commoenitus, –a, –um sis
 III sing. commoenitus, –a, –um sit
 I plur. commoeniti, –ae, –a simus
 II plur. commoeniti, –ae, –a sitis
 III plur. commoeniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. commoenitus, –a, –um essem
 II sing. commoenitus, –a, –um esses
 III sing. commoenitus, –a, –um esset
 I plur. commoeniti, –ae, –a essemus
 II plur. commoeniti, –ae, –a essetis
 III plur. commoeniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. commoenīre
 II plur. commoenimĭni
FUTURO
 II sing. commoenītor
 III sing. commoenītor
 II plur. –
 III plur. commoeniuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 commoenitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 commoenīri
PERFETTO
 Singolare: commoenitus, –a, –um esse
 Plurale: commoeniti, –ae, –a esse
FUTURO
 commoenitum esse
GERUNDIVO
 commoeniendus, –a, –um
SUPINO
 commoenitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  commoenio commoenitūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:COMMOENIOR100}} ---CACHE---