Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


commoenio - Diatesi attiva

(commoenĭo, commoenis, commoenii, commoenitum, commoenīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. commoenĭo
 II sing. commoenis
 III sing. commoenit
 I plur. commoenīmus
 II plur. commoenītis
 III plur. commoenĭunt
IMPERFETTO
 I sing. commoeniēbam
 II sing. commoeniēbas
 III sing. commoeniēbat
 I plur. commoeniebāmus
 II plur. commoeniebātis
 III plur. commoeniēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. commoenĭam
 II sing. commoenĭes
 III sing. commoenĭet
 I plur. commoeniēmus
 II plur. commoeniētis
 III plur. commoenĭent
PERFETTO
 I sing. commoenii o commoenivi
 II sing. commoeniisti o commoenivisti
 III sing. commoeniit o commoenivit
 I plur. commoeniĭmus o commoenivĭmus
 II plur. commoeniistis o commoenivistis
 III plur. commoeniērunt o commoenivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. commoeniĕram o commoenivĕram
 II sing. commoeniĕras o commoenivĕras
 III sing. commoeniĕrat o commoenivĕrat
 I plur. commoenierāmus o commoeniverāmus
 II plur. commoenierātis o commoeniverātis
 III plur. commoeniĕrant o commoenivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. commoeniĕro o commoenivĕro
 II sing. commoeniĕris o commoenivĕris
 III sing. commoeniĕrit o commoenivĕrit
 I plur. commoenierĭmus o commoeniverĭmus
 II plur. commoenierĭtis o commoeniverĭtis
 III plur. commoeniĕrint o commoenivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. commoenĭam
 II sing. commoenĭas
 III sing. commoenĭat
 I plur. commoeniāmus
 II plur. commoeniātis
 III plur. commoenĭant
IMPERFETTO
 I sing. commoenīrem
 II sing. commoenīres
 III sing. commoenīret
 I plur. commoenirēmus
 II plur. commoenirētis
 III plur. commoenīrent
PERFETTO
 I sing. commoeniĕrim o commoenivĕrim
 II sing. commoeniĕris o commoenivĕris
 III sing. commoeniĕrit o commoenivĕrit
 I plur. commoenierĭmus o commoeniverĭmus
 II plur. commoenierĭtis o commoeniverĭtis
 III plur. commoeniĕrint o commoenivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. commoeniissem o commoenivissem
 II sing. commoeniisses o commoenivisses
 III sing. commoeniisset o commoenivisset
 I plur. commoeniissēmus o commoenivissēmus
 II plur. commoeniissētis o commoenivissētis
 III plur. commoeniissent o commoenivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. commoeni
 II plur. commoenīte
FUTURO
 II sing. commoenīto
 III sing. commoenīto
 II plur. commoenitōte
 III plur. commoeniunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 commoeniens, –ientis
FUTURO
 commoenitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 commoenīre
PERFETTO
 commoeniisse o commoenivisse
FUTURO
 Singolare: commoenitūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: commoenitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: commoeniendi
 Dativo: commoeniendo
 Accusativo: ad commoeniendum
 Ablativo: commoeniendo
SUPINO
 commoenitum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  commoeniens commoenĭor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:COMMOENIO100}} ---CACHE---