Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


vincŭlor - Diatesi passiva

(vincŭlo, vincŭlas, vinculavi, vinculatum, vincŭlāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. vincŭlor
 II sing. vincŭlāris, vincŭlāre
 III sing. vincŭlātur
 I plur. vincŭlāmur
 II plur. vincŭlamĭni
 III plur. vincŭlantur
IMPERFETTO
 I sing. vincŭlābar
 II sing. vincŭlabāris, vincŭlabāre
 III sing. vincŭlabātur
 I plur. vincŭlabāmur
 II plur. vincŭlabamĭni
 III plur. vincŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. vincŭlābor
 II sing. vincŭlabĕris, vincŭlabĕre
 III sing. vincŭlabĭtur
 I plur. vincŭlabĭmur
 II plur. vincŭlabimĭni
 III plur. vincŭlabuntur
PERFETTO
 I sing. vinculatus, –a, –um sum
 II sing. vinculatus, –a, –um es
 III sing. vinculatus, –a, –um est
 I plur. vinculati, –ae, –a sumus
 II plur. vinculati, –ae, –a estis
 III plur. vinculati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. vinculatus, –a, –um eram
 II sing. vinculatus, –a, –um eras
 III sing. vinculatus, –a, –um erat
 I plur. vinculati, –ae, –a eramus
 II plur. vinculati, –ae, –a eratis
 III plur. vinculati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. vinculatus, –a, –um ero
 II sing. vinculatus, –a, –um eris
 III sing. vinculatus, –a, –um erit
 I plur. vinculati, –ae, –a erimus
 II plur. vinculati, –ae, –a eritis
 III plur. vinculati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. vincŭler
 II sing. vincŭlēris, vincŭlēre
 III sing. vincŭlētur
 I plur. vincŭlēmur
 II plur. vincŭlemĭni
 III plur. vincŭlentur
IMPERFETTO
 I sing. vincŭlārer
 II sing. vincŭlarēris, vincŭlarēre
 III sing. vincŭlarētur
 I plur. vincŭlarēmur
 II plur. vincŭlaremĭni
 III plur. vincŭlarentur
PERFETTO
 I sing. vinculatus, –a, –um sim
 II sing. vinculatus, –a, –um sis
 III sing. vinculatus, –a, –um sit
 I plur. vinculati, –ae, –a simus
 II plur. vinculati, –ae, –a sitis
 III plur. vinculati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. vinculatus, –a, –um essem
 II sing. vinculatus, –a, –um esses
 III sing. vinculatus, –a, –um esset
 I plur. vinculati, –ae, –a essemus
 II plur. vinculati, –ae, –a essetis
 III plur. vinculati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. vincŭlāre
 II plur. vincŭlamĭni
FUTURO
 II sing. vincŭlātor
 III sing. vincŭlātor
 II plur. –
 III plur. vincŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 vinculatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 vincŭlāri
PERFETTO
 Singolare: vinculatus, –a, –um esse
 Plurale: vinculati, –ae, –a esse
FUTURO
 vinculatum esse
GERUNDIVO
 vincŭlandus, –a, –um
SUPINO
 vinculatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  vincŭlo vincŭlum  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:VINCULOR100}} ---CACHE---