Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ūsūcăpĭor - Diatesi passiva

(ūsūcăpĭo, ūsūcăpis, usucepi, usucaptum, ūsūcăpĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ūsūcăpĭor
 II sing. ūsūcăpĕris, ūsūcăpĕre
 III sing. ūsūcăpĭtur
 I plur. ūsūcăpĭmur
 II plur. ūsūcăpimĭni
 III plur. ūsūcăpiuntur
IMPERFETTO
 I sing. ūsūcăpiēbar
 II sing. ūsūcăpiebāris, ūsūcăpiebāre
 III sing. ūsūcăpiebātur
 I plur. ūsūcăpiebāmur
 II plur. ūsūcăpiebamĭni
 III plur. ūsūcăpiebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ūsūcăpĭar
 II sing. ūsūcăpiēris, ūsūcăpiēre
 III sing. ūsūcăpiētur
 I plur. ūsūcăpiēmur
 II plur. ūsūcăpiemĭni
 III plur. ūsūcăpientur
PERFETTO
 I sing. usucaptus, –a, –um sum
 II sing. usucaptus, –a, –um es
 III sing. usucaptus, –a, –um est
 I plur. usucapti, –ae, –a sumus
 II plur. usucapti, –ae, –a estis
 III plur. usucapti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. usucaptus, –a, –um eram
 II sing. usucaptus, –a, –um eras
 III sing. usucaptus, –a, –um erat
 I plur. usucapti, –ae, –a eramus
 II plur. usucapti, –ae, –a eratis
 III plur. usucapti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. usucaptus, –a, –um ero
 II sing. usucaptus, –a, –um eris
 III sing. usucaptus, –a, –um erit
 I plur. usucapti, –ae, –a erimus
 II plur. usucapti, –ae, –a eritis
 III plur. usucapti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ūsūcăpĭar
 II sing. ūsūcăpiāris, ūsūcăpiāre
 III sing. ūsūcăpiātur
 I plur. ūsūcăpiāmur
 II plur. ūsūcăpiamĭni
 III plur. ūsūcăpiantur
IMPERFETTO
 I sing. ūsūcăpĕrer
 II sing. ūsūcăperēris, ūsūcăperēre
 III sing. ūsūcăperētur
 I plur. ūsūcăperēmur
 II plur. ūsūcăperemĭni
 III plur. ūsūcăperentur
PERFETTO
 I sing. usucaptus, –a, –um sim
 II sing. usucaptus, –a, –um sis
 III sing. usucaptus, –a, –um sit
 I plur. usucapti, –ae, –a simus
 II plur. usucapti, –ae, –a sitis
 III plur. usucapti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. usucaptus, –a, –um essem
 II sing. usucaptus, –a, –um esses
 III sing. usucaptus, –a, –um esset
 I plur. usucapti, –ae, –a essemus
 II plur. usucapti, –ae, –a essetis
 III plur. usucapti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. –
 II plur. –
FUTURO
 II sing. –
 III sing. –
 II plur. –
 III plur. –
PARTICIPIO
PERFETTO
 usucaptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ūsūcăpi
PERFETTO
 Singolare: usucaptus, –a, –um esse
 Plurale: usucapti, –ae, –a esse
FUTURO
 usucaptum esse
GERUNDIVO
 ūsūcăpiendus, –a, –um
SUPINO
 usucaptu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ūsūcăpĭo usucaptūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:USUCAPIOR200}} ---CACHE---