stillor - Diatesi passiva

(stillo, stillas, stillavi, stillatum, stillāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
stillor
II sing.
stillāris, stillāre
III sing.
stillātur
I plur.
stillāmur
II plur.
stillamĭni
III plur.
stillantur
IMPERFETTO
I sing.
stillābar
II sing.
stillabāris, stillabāre
III sing.
stillabātur
I plur.
stillabāmur
II plur.
stillabamĭni
III plur.
stillabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
stillābor
II sing.
stillabĕris, stillabĕre
III sing.
stillabĭtur
I plur.
stillabĭmur
II plur.
stillabimĭni
III plur.
stillabuntur
PERFETTO
I sing.
stillatus, –a, –um sum
II sing.
stillatus, –a, –um es
III sing.
stillatus, –a, –um est
I plur.
stillati, –ae, –a sumus
II plur.
stillati, –ae, –a estis
III plur.
stillati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
stillatus, –a, –um eram
II sing.
stillatus, –a, –um eras
III sing.
stillatus, –a, –um erat
I plur.
stillati, –ae, –a eramus
II plur.
stillati, –ae, –a eratis
III plur.
stillati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
stillatus, –a, –um ero
II sing.
stillatus, –a, –um eris
III sing.
stillatus, –a, –um erit
I plur.
stillati, –ae, –a erimus
II plur.
stillati, –ae, –a eritis
III plur.
stillati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
stiller
II sing.
stillēris, stillēre
III sing.
stillētur
I plur.
stillēmur
II plur.
stillemĭni
III plur.
stillentur
IMPERFETTO
I sing.
stillārer
II sing.
stillarēris, stillarēre
III sing.
stillarētur
I plur.
stillarēmur
II plur.
stillaremĭni
III plur.
stillarentur
PERFETTO
I sing.
stillatus, –a, –um sim
II sing.
stillatus, –a, –um sis
III sing.
stillatus, –a, –um sit
I plur.
stillati, –ae, –a simus
II plur.
stillati, –ae, –a sitis
III plur.
stillati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
stillatus, –a, –um essem
II sing.
stillatus, –a, –um esses
III sing.
stillatus, –a, –um esset
I plur.
stillati, –ae, –a essemus
II plur.
stillati, –ae, –a essetis
III plur.
stillati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
stillāre
II plur.
stillamĭni
FUTURO
II sing.
stillātor
III sing.
stillātor
II plur.
III plur.
stillantor
PARTICIPIO
PERFETTO
stillatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
stillāri
PERFETTO
Singolare:
stillatus, –a, –um esse
Plurale:
stillati, –ae, –a esse
FUTURO
stillatum esse
GERUNDIVO
stillandus, –a, –um
SUPINO
stillatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:STILLOR100}}
---CACHE---