Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | sarcŭlor |
II sing. | sarcŭlāris, sarcŭlāre |
III sing. | sarcŭlātur |
I plur. | sarcŭlāmur |
II plur. | sarcŭlamĭni |
III plur. | sarcŭlantur |
IMPERFETTO |
I sing. | sarcŭlābar |
II sing. | sarcŭlabāris, sarcŭlabāre |
III sing. | sarcŭlabātur |
I plur. | sarcŭlabāmur |
II plur. | sarcŭlabamĭni |
III plur. | sarcŭlabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | sarcŭlābor |
II sing. | sarcŭlabĕris, sarcŭlabĕre |
III sing. | sarcŭlabĭtur |
I plur. | sarcŭlabĭmur |
II plur. | sarcŭlabimĭni |
III plur. | sarcŭlabuntur |
PERFETTO |
I sing. | sarculatus, –a, –um sum |
II sing. | sarculatus, –a, –um es |
III sing. | sarculatus, –a, –um est |
I plur. | sarculati, –ae, –a sumus |
II plur. | sarculati, –ae, –a estis |
III plur. | sarculati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | sarculatus, –a, –um eram |
II sing. | sarculatus, –a, –um eras |
III sing. | sarculatus, –a, –um erat |
I plur. | sarculati, –ae, –a eramus |
II plur. | sarculati, –ae, –a eratis |
III plur. | sarculati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | sarculatus, –a, –um ero |
II sing. | sarculatus, –a, –um eris |
III sing. | sarculatus, –a, –um erit |
I plur. | sarculati, –ae, –a erimus |
II plur. | sarculati, –ae, –a eritis |
III plur. | sarculati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | sarcŭler |
II sing. | sarcŭlēris, sarcŭlēre |
III sing. | sarcŭlētur |
I plur. | sarcŭlēmur |
II plur. | sarcŭlemĭni |
III plur. | sarcŭlentur |
IMPERFETTO |
I sing. | sarcŭlārer |
II sing. | sarcŭlarēris, sarcŭlarēre |
III sing. | sarcŭlarētur |
I plur. | sarcŭlarēmur |
II plur. | sarcŭlaremĭni |
III plur. | sarcŭlarentur |
PERFETTO |
I sing. | sarculatus, –a, –um sim |
II sing. | sarculatus, –a, –um sis |
III sing. | sarculatus, –a, –um sit |
I plur. | sarculati, –ae, –a simus |
II plur. | sarculati, –ae, –a sitis |
III plur. | sarculati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | sarculatus, –a, –um essem |
II sing. | sarculatus, –a, –um esses |
III sing. | sarculatus, –a, –um esset |
I plur. | sarculati, –ae, –a essemus |
II plur. | sarculati, –ae, –a essetis |
III plur. | sarculati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | sarcŭlāre |
II plur. | sarcŭlamĭni |
FUTURO |
II sing. | sarcŭlātor |
III sing. | sarcŭlātor |
II plur. | – |
III plur. | sarcŭlantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
sarculatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
sarcŭlāri |
PERFETTO |
Singolare: | sarculatus, –a, –um esse |
Plurale: | sarculati, –ae, –a esse |
FUTURO |
sarculatum esse |
GERUNDIVO |
sarcŭlandus, –a, –um |
SUPINO |
sarculatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SARCULOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|