Donazione

rĕpugno - Diatesi attiva

(rĕpugno, rĕpugnas, repugnavi, repugnatum, rĕpugnāre)

verbo intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕpugno
II sing.
rĕpugnas
III sing.
rĕpugnat
I plur.
rĕpugnāmus
II plur.
rĕpugnātis
III plur.
rĕpugnant
IMPERFETTO
I sing.
rĕpugnābam
II sing.
rĕpugnābas
III sing.
rĕpugnābat
I plur.
rĕpugnabāmus
II plur.
rĕpugnabātis
III plur.
rĕpugnābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕpugnābo
II sing.
rĕpugnābis
III sing.
rĕpugnābit
I plur.
rĕpugnabĭmus
II plur.
rĕpugnabĭtis
III plur.
rĕpugnābunt
PERFETTO
I sing.
repugnavi
II sing.
repugnavisti
III sing.
repugnavit
I plur.
repugnavĭmus
II plur.
repugnavistis
III plur.
repugnavērunt, repugnavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
repugnavĕram
II sing.
repugnavĕras
III sing.
repugnavĕrat
I plur.
repugnaverāmus
II plur.
repugnaverātis
III plur.
repugnavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
repugnavĕro
II sing.
repugnavĕris
III sing.
repugnavĕrit
I plur.
repugnaverĭmus
II plur.
repugnaverĭtis
III plur.
repugnavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕpugnem
II sing.
rĕpugnes
III sing.
rĕpugnet
I plur.
rĕpugnēmus
II plur.
rĕpugnētis
III plur.
rĕpugnent
IMPERFETTO
I sing.
rĕpugnārem
II sing.
rĕpugnāres
III sing.
rĕpugnāret
I plur.
rĕpugnarēmus
II plur.
rĕpugnarētis
III plur.
rĕpugnārent
PERFETTO
I sing.
repugnavĕrim
II sing.
repugnavĕris
III sing.
repugnavĕrit
I plur.
repugnaverĭmus
II plur.
repugnaverĭtis
III plur.
repugnavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
repugnavissem
II sing.
repugnavisses
III sing.
repugnavisset
I plur.
repugnavissēmus
II plur.
repugnavissētis
III plur.
repugnavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕpugna
II plur.
rĕpugnāte
FUTURO
II sing.
rĕpugnāto
III sing.
rĕpugnāto
II plur.
rĕpugnatōte
III plur.
rĕpugnanto
PARTICIPIO
PRESENTE
rĕpugnans, –antis
FUTURO
repugnatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
rĕpugnāre
PERFETTO
repugnavisse
FUTURO
Singolare:
repugnatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
repugnatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
rĕpugnandi
Dativo:
rĕpugnando
Accusativo:
ad rĕpugnandum
Ablativo:
rĕpugnando
SUPINO
repugnatum



‹ repugnatūrūs
rĕpullescens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
rĕpugnantia Sost. nt. pl. III decl.
rĕpugnātĭo sost. femm. III decl.
rĕpugnātŏr sost. masch. III decl.
rĕpugnātōrĭus agg. I cl.
repugnatūrūs agg. part. fut.
rĕpugno v. intr. I coniug.
rĕpullescens agg. part. pres. II cl.
rĕpullesco v. intr. III coniug.
rĕpullŭlans agg. part. pres. II cl.
rĕpullŭlo v. intr. I coniug.
rĕpulsa sost. femm. I decl.
rĕpulsans agg. part. pres. II cl.
rĕpulsĭo sost. femm. III decl.
rĕpulso v. tr. I coniug.
rĕpulsor v. tr. I coniug.
rĕpulsŏr sost. masch. III decl.
rĕpulsōrĭum Sost. nt. II decl.
rĕpulsōrĭus agg. I cl.
repulsūrūs agg. part. fut.
rĕpulsŭs sost. masch. IV decl.
{{ID:REPUGNO100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android