Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


rĕluctor - Diatesi attiva

(rĕluctor, rĕluctāris, reluctatus sum, rĕluctāri)

verbo intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. rĕluctor
 II sing. rĕluctāris, rĕluctāre
 III sing. rĕluctātur
 I plur. rĕluctāmur
 II plur. rĕluctamĭni
 III plur. rĕluctantur
IMPERFETTO
 I sing. rĕluctābar
 II sing. rĕluctabāris, rĕluctabāre
 III sing. rĕluctabātur
 I plur. rĕluctabāmus
 II plur. rĕluctabamĭni
 III plur. rĕluctantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. rĕluctābor
 II sing. rĕluctabĕris, rĕluctabĕre
 III sing. rĕluctabĭtur
 I plur. rĕluctabĭmur
 II plur. rĕluctabimĭni
 III plur. rĕluctabuntur
PERFETTO
 I sing. reluctatus, –a, –um sum
 II sing. reluctatus, –a, –um es
 III sing. reluctatus, –a, –um est
 I plur. reluctati, –ae, –a sumus
 II plur. reluctati, –ae, –a estis
 III plur. reluctati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. reluctatus, –a, –um eram
 II sing. reluctatus, –a, –um eras
 III sing. reluctatus, –a, –um erat
 I plur. reluctati, –ae, –a eramus
 II plur. reluctati, –ae, –a eratis
 III plur. reluctati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. reluctatus, –a, –um ero
 II sing. reluctatus, –a, –um eris
 III sing. reluctatus, –a, –um erit
 I plur. reluctati, –ae, –a erimus
 II plur. reluctati, –ae, –a eritis
 III plur. reluctati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. rĕlucter
 II sing. rĕluctēris, rĕluctēre
 III sing. rĕluctētur
 I plur. rĕluctēmur
 II plur. rĕluctemĭni
 III plur. rĕluctentur
IMPERFETTO
 I sing. rĕluctārer
 II sing. rĕluctarēris, rĕluctarēre
 III sing. rĕluctarētur
 I plur. rĕluctāremur
 II plur. rĕluctaremĭni
 III plur. rĕluctarentur
PERFETTO
 I sing. reluctatus, –a, –um sim
 II sing. reluctatus, –a, –um sis
 III sing. reluctatus, –a, –um sit
 I plur. reluctati, –ae, –a simus
 II plur. reluctati, –ae, –a sitis
 III plur. reluctati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. reluctatus, –a, –um essem
 II sing. reluctatus, –a, –um esses
 III sing. reluctatus, –a, –um esset
 I plur. reluctati, –ae, –a essemus
 II plur. reluctati, –ae, –a essetis
 III plur. reluctati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. rĕluctāre
 II plur. rĕluctamĭni
FUTURO
 II sing. rĕluctātor
 III sing. rĕluctātor
 II plur. –
 III plur. rĕluctantor
INFINITO
PRESENTE
 rĕluctāri
PERFETTO
 Singolare: reluctatus, –a, –um esse
 Plurale: reluctati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: reluctatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: reluctatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 rĕluctans, –antis
FUTURO
 reluctatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: reluctatum
 Passivo: –
GERUNDIO
 Genitivo: rĕluctandi
 Dativo: rĕluctando
 Accusativo: rĕluctandum
 Ablativo: rĕluctando
 
GERUNDIVO
 –


<<  rĕlucto rĕlūdens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:RELUCTOR100}} ---CACHE---