Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | rĕluctor |
II sing. | rĕluctāris, rĕluctāre |
III sing. | rĕluctātur |
I plur. | rĕluctāmur |
II plur. | rĕluctamĭni |
III plur. | rĕluctantur |
IMPERFETTO |
I sing. | rĕluctābar |
II sing. | rĕluctabāris, rĕluctabāre |
III sing. | rĕluctabātur |
I plur. | rĕluctabāmus |
II plur. | rĕluctabamĭni |
III plur. | rĕluctantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | rĕluctābor |
II sing. | rĕluctabĕris, rĕluctabĕre |
III sing. | rĕluctabĭtur |
I plur. | rĕluctabĭmur |
II plur. | rĕluctabimĭni |
III plur. | rĕluctabuntur |
PERFETTO |
I sing. | reluctatus, –a, –um sum |
II sing. | reluctatus, –a, –um es |
III sing. | reluctatus, –a, –um est |
I plur. | reluctati, –ae, –a sumus |
II plur. | reluctati, –ae, –a estis |
III plur. | reluctati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | reluctatus, –a, –um eram |
II sing. | reluctatus, –a, –um eras |
III sing. | reluctatus, –a, –um erat |
I plur. | reluctati, –ae, –a eramus |
II plur. | reluctati, –ae, –a eratis |
III plur. | reluctati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | reluctatus, –a, –um ero |
II sing. | reluctatus, –a, –um eris |
III sing. | reluctatus, –a, –um erit |
I plur. | reluctati, –ae, –a erimus |
II plur. | reluctati, –ae, –a eritis |
III plur. | reluctati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | rĕlucter |
II sing. | rĕluctēris, rĕluctēre |
III sing. | rĕluctētur |
I plur. | rĕluctēmur |
II plur. | rĕluctemĭni |
III plur. | rĕluctentur |
IMPERFETTO |
I sing. | rĕluctārer |
II sing. | rĕluctarēris, rĕluctarēre |
III sing. | rĕluctarētur |
I plur. | rĕluctāremur |
II plur. | rĕluctaremĭni |
III plur. | rĕluctarentur |
PERFETTO |
I sing. | reluctatus, –a, –um sim |
II sing. | reluctatus, –a, –um sis |
III sing. | reluctatus, –a, –um sit |
I plur. | reluctati, –ae, –a simus |
II plur. | reluctati, –ae, –a sitis |
III plur. | reluctati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | reluctatus, –a, –um essem |
II sing. | reluctatus, –a, –um esses |
III sing. | reluctatus, –a, –um esset |
I plur. | reluctati, –ae, –a essemus |
II plur. | reluctati, –ae, –a essetis |
III plur. | reluctati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | rĕluctāre |
II plur. | rĕluctamĭni |
FUTURO |
II sing. | rĕluctātor |
III sing. | rĕluctātor |
II plur. | – |
III plur. | rĕluctantor |
INFINITO |
PRESENTE |
rĕluctāri |
PERFETTO |
Singolare: | reluctatus, –a, –um esse |
Plurale: | reluctati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | reluctatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | reluctatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
rĕluctans, –antis |
FUTURO |
reluctatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | reluctatum |
Passivo: | – |
GERUNDIO |
Genitivo: | rĕluctandi |
Dativo: | rĕluctando |
Accusativo: | rĕluctandum |
Ablativo: | rĕluctando |
|
GERUNDIVO |
– |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RELUCTOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|