Donazione

praescrībor - Diatesi passiva

(praescrībo, praescrībis, praescripsi, praescriptum, praescrībĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praescrībor
II sing.
praescrībĕris, praescrībĕre
III sing.
praescrībĭtur
I plur.
praescrībĭmur
II plur.
praescrībimĭni
III plur.
praescrībuntur
IMPERFETTO
I sing.
praescrībēbar
II sing.
praescrībebāris, praescrībebāre
III sing.
praescrībebātur
I plur.
praescrībebāmur
II plur.
praescrībebamĭni
III plur.
praescrībebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praescrībar
II sing.
praescrībēris, praescrībēre
III sing.
praescrībētur
I plur.
praescrībēmur
II plur.
praescrībemĭni
III plur.
praescrībentur
PERFETTO
I sing.
praescriptus, –a, –um sum
II sing.
praescriptus, –a, –um es
III sing.
praescriptus, –a, –um est
I plur.
praescripti, –ae, –a sumus
II plur.
praescripti, –ae, –a estis
III plur.
praescripti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praescriptus, –a, –um eram
II sing.
praescriptus, –a, –um eras
III sing.
praescriptus, –a, –um erat
I plur.
praescripti, –ae, –a eramus
II plur.
praescripti, –ae, –a eratis
III plur.
praescripti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praescriptus, –a, –um ero
II sing.
praescriptus, –a, –um eris
III sing.
praescriptus, –a, –um erit
I plur.
praescripti, –ae, –a erimus
II plur.
praescripti, –ae, –a eritis
III plur.
praescripti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praescrībar
II sing.
praescrībāris, praescrībāre
III sing.
praescrībātur
I plur.
praescrībāmur
II plur.
praescrībamĭni
III plur.
praescrībantur
IMPERFETTO
I sing.
praescrībĕrer
II sing.
praescrīberēris, praescrīberēre
III sing.
praescrīberētur
I plur.
praescrīberēmur
II plur.
praescrīberemĭni
III plur.
praescrīberentur
PERFETTO
I sing.
praescriptus, –a, –um sim
II sing.
praescriptus, –a, –um sis
III sing.
praescriptus, –a, –um sit
I plur.
praescripti, –ae, –a simus
II plur.
praescripti, –ae, –a sitis
III plur.
praescripti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praescriptus, –a, –um essem
II sing.
praescriptus, –a, –um esses
III sing.
praescriptus, –a, –um esset
I plur.
praescripti, –ae, –a essemus
II plur.
praescripti, –ae, –a essetis
III plur.
praescripti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praescrībĕre
II plur.
praescrībĭmini
FUTURO
II sing.
praescrībĭtor
III sing.
praescrībĭtor
II plur.
–
III plur.
praescrībuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praescriptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praescrībi
PERFETTO
Singolare:
praescriptus, –a, –um esse
Plurale:
praescripti, –ae, –a esse
FUTURO
praescriptum esse
GERUNDIVO
praescrībendus, –a, –um
SUPINO
praescriptu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praescrībo
praescriptĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praescitus agg. part. perf. I cl.
praescitus agg. inf. perf.
praescĭus agg. I cl.
praescrībens agg. part. pres. II cl.
praescrībo v. tr. e intr. III coniug.
praescrībor v. tr. e intr. III coniug.
praescriptĭo sost. femm. III decl.
praescriptīvē avv.
praescriptum Sost. nt. II decl.
praescriptūrūs agg. part. fut.
praescriptŭs sost. masch. IV decl.
praescriptus agg. part. perf. I cl.
praescriptus agg. inf. perf.
praesĕcans agg. part. pres. II cl.
praesĕco v. tr. I coniug.
praesĕcor v. tr. I coniug.
praesectūrūs agg. part. fut.
praesectus agg. part. perf. I cl.
praesectus agg. inf. perf.
praesegmĕn Sost. nt. III decl.
{{ID:PRAESCRIBOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android