Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


permēĭor - Diatesi passiva

(permēĭo, permēĭis, perminxi, perminctum, permēĭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. permēĭor
 II sing. permēĭĕris, permēĭĕre
 III sing. permēĭĭtur
 I plur. permēĭĭmur
 II plur. permēĭimĭni
 III plur. permēĭuntur
IMPERFETTO
 I sing. permēĭēbar
 II sing. permēĭebāris, permēĭebāre
 III sing. permēĭebātur
 I plur. permēĭebāmur
 II plur. permēĭebamĭni
 III plur. permēĭebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. permēĭar
 II sing. permēĭēris, permēĭēre
 III sing. permēĭētur
 I plur. permēĭēmur
 II plur. permēĭemĭni
 III plur. permēĭentur
PERFETTO
 I sing. perminctus o permictus, –a, –um sum
 II sing. perminctus o permictus, –a, –um es
 III sing. perminctus o permictus, –a, –um est
 I plur. permincti o permicti, –ae, –a sumus
 II plur. permincti o permicti, –ae, –a estis
 III plur. permincti o permicti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. perminctus o permictus, –a, –um eram
 II sing. perminctus o permictus, –a, –um eras
 III sing. perminctus o permictus, –a, –um erat
 I plur. permincti o permicti, –ae, –a eramus
 II plur. permincti o permicti, –ae, –a eratis
 III plur. permincti o permicti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. perminctus o permictus, –a, –um ero
 II sing. perminctus o permictus, –a, –um eris
 III sing. perminctus o permictus, –a, –um erit
 I plur. permincti o permicti, –ae, –a erimus
 II plur. permincti o permicti, –ae, –a eritis
 III plur. permincti o permicti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. permēĭar
 II sing. permēĭāris, permēĭāre
 III sing. permēĭātur
 I plur. permēĭāmur
 II plur. permēĭamĭni
 III plur. permēĭantur
IMPERFETTO
 I sing. permēĭĕrer
 II sing. permēĭerēris, permēĭerēre
 III sing. permēĭerētur
 I plur. permēĭerēmur
 II plur. permēĭeremĭni
 III plur. permēĭerentur
PERFETTO
 I sing. perminctus o permictus, –a, –um sim
 II sing. perminctus o permictus, –a, –um sis
 III sing. perminctus o permictus, –a, –um sit
 I plur. permincti o permicti, –ae, –a simus
 II plur. permincti o permicti, –ae, –a sitis
 III plur. permincti o permicti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. perminctus o permictus, –a, –um essem
 II sing. perminctus o permictus, –a, –um esses
 III sing. perminctus o permictus, –a, –um esset
 I plur. permincti o permicti, –ae, –a essemus
 II plur. permincti o permicti, –ae, –a essetis
 III plur. permincti o permicti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. permēĭĕre
 II plur. permēĭimĭni
FUTURO
 II sing. permēĭĭtor
 III sing. permēĭĭtor
 II plur. –
 III plur. permēĭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 perminctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 permēĭi
PERFETTO
 Singolare: perminctus o permictus, –a, –um esse
 Plurale: permincti o permicti, –ae, –a esse
FUTURO
 perminctum esse o permictum esse
GERUNDIVO
 permēĭendus, –a, –um
SUPINO
 perminctu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  permēĭo permensĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PERMEIOR100}} ---CACHE---