Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | obtorquĕor |
| II sing. | obtorquēris, obtorquēre |
| III sing. | obtorquētur |
| I plur. | obtorquēmur |
| II plur. | obtorquemĭni |
| III plur. | obtorquentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | obtorquēbar |
| II sing. | obtorquebāris |
| III sing. | obtorquebātur |
| I plur. | obtorquebāmur |
| II plur. | obtorquebamĭni |
| III plur. | obtorquebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | obtorquēbor |
| II sing. | obtorquebĕris, obtorquebĕre |
| III sing. | obtorquebĭtur |
| I plur. | obtorquebĭmur |
| II plur. | obtorquebimĭni |
| III plur. | obtorquebuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | obtortus, –a, –um sum |
| II sing. | obtortus, –a, –um es |
| III sing. | obtortus, –a, –um est |
| I plur. | obtorti, –ae, –a sumus |
| II plur. | obtorti, –ae, –a estis |
| III plur. | obtorti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | obtortus, –a, –um eram |
| II sing. | obtortus, –a, –um eras |
| III sing. | obtortus, –a, –um erat |
| I plur. | obtorti, –ae, –a eramus |
| II plur. | obtorti, –ae, –a eratis |
| III plur. | obtorti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | obtortus, –a, –um ero |
| II sing. | obtortus, –a, –um eris |
| III sing. | obtortus, –a, –um erit |
| I plur. | obtorti, –ae, –a erimus |
| II plur. | obtorti, –ae, –a eritis |
| III plur. | obtorti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | obtorquĕar |
| II sing. | obtorqueāris, obtorqueāre |
| III sing. | obtorqueātur |
| I plur. | obtorqueāmur |
| II plur. | obtorqueamĭni |
| III plur. | obtorqueantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | obtorquērer |
| II sing. | obtorquerēris, obtorquerēre |
| III sing. | obtorquerētur |
| I plur. | obtorquerēmur |
| II plur. | obtorqueremĭni |
| III plur. | obtorquerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | obtortus, –a, –um sim |
| II sing. | obtortus, –a, –um sis |
| III sing. | obtortus, –a, –um sit |
| I plur. | obtorti, –ae, –a simus |
| II plur. | obtorti, –ae, –a sitis |
| III plur. | obtorti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | obtortus, –a, –um essem |
| II sing. | obtortus, –a, –um esses |
| III sing. | obtortus, –a, –um esset |
| I plur. | obtorti, –ae, –a essemus |
| II plur. | obtorti, –ae, –a essetis |
| III plur. | obtorti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | obtorquēre |
| II plur. | obtorquemĭni |
| FUTURO |
| II sing. | obtorquētor |
| III sing. | obtorquētor |
| II plur. | – |
| III plur. | obtorquentor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| obtortus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| obtorquēri |
| PERFETTO |
| Singolare: | obtortus, –a, –um esse |
| Plurale: | obtorti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| obtortum esse |
| GERUNDIVO |
| obtorquendus, –a, –um |
| SUPINO |
| obtortu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBTORQUEOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
