Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | obtĕgor |
| II sing. | obtĕgĕris, obtĕgĕre |
| III sing. | obtĕgĭtur |
| I plur. | obtĕgĭmur |
| II plur. | obtĕgimĭni |
| III plur. | obtĕguntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | obtĕgēbar |
| II sing. | obtĕgebāris, obtĕgebāre |
| III sing. | obtĕgebātur |
| I plur. | obtĕgebāmur |
| II plur. | obtĕgebamĭni |
| III plur. | obtĕgebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | obtĕgar |
| II sing. | obtĕgēris, obtĕgēre |
| III sing. | obtĕgētur |
| I plur. | obtĕgēmur |
| II plur. | obtĕgemĭni |
| III plur. | obtĕgentur |
| PERFETTO |
| I sing. | obtectus, –a, –um sum |
| II sing. | obtectus, –a, –um es |
| III sing. | obtectus, –a, –um est |
| I plur. | obtecti, –ae, –a sumus |
| II plur. | obtecti, –ae, –a estis |
| III plur. | obtecti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | obtectus, –a, –um eram |
| II sing. | obtectus, –a, –um eras |
| III sing. | obtectus, –a, –um erat |
| I plur. | obtecti, –ae, –a eramus |
| II plur. | obtecti, –ae, –a eratis |
| III plur. | obtecti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | obtectus, –a, –um ero |
| II sing. | obtectus, –a, –um eris |
| III sing. | obtectus, –a, –um erit |
| I plur. | obtecti, –ae, –a erimus |
| II plur. | obtecti, –ae, –a eritis |
| III plur. | obtecti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | obtĕgar |
| II sing. | obtĕgāris, obtĕgāre |
| III sing. | obtĕgātur |
| I plur. | obtĕgāmur |
| II plur. | obtĕgamĭni |
| III plur. | obtĕgantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | obtĕgĕrer |
| II sing. | obtĕgerēris, obtĕgerēre |
| III sing. | obtĕgerētur |
| I plur. | obtĕgerēmur |
| II plur. | obtĕgeremĭni |
| III plur. | obtĕgerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | obtectus, –a, –um sim |
| II sing. | obtectus, –a, –um sis |
| III sing. | obtectus, –a, –um sit |
| I plur. | obtecti, –ae, –a simus |
| II plur. | obtecti, –ae, –a sitis |
| III plur. | obtecti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | obtectus, –a, –um essem |
| II sing. | obtectus, –a, –um esses |
| III sing. | obtectus, –a, –um esset |
| I plur. | obtecti, –ae, –a essemus |
| II plur. | obtecti, –ae, –a essetis |
| III plur. | obtecti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | obtĕgĕre |
| II plur. | obtĕgimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | obtĕgĭtor |
| III sing. | obtĕgĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | obtĕguntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| obtectus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| obtĕgi |
| PERFETTO |
| Singolare: | obtectus, –a, –um esse |
| Plurale: | obtecti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| obtectum esse |
| GERUNDIVO |
| obtĕgendus, –a, –um |
| SUPINO |
| obtectu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBTEGOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
