Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | obdūcor |
II sing. | obdūcĕris, obdūcĕre |
III sing. | obdūcĭtur |
I plur. | obdūcĭmur |
II plur. | obdūcimĭni |
III plur. | obdūcuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | obdūcēbar |
II sing. | obdūcebāris, obdūcebāre |
III sing. | obdūcebātur |
I plur. | obdūcebāmur |
II plur. | obdūcebamĭni |
III plur. | obdūcebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | obdūcar |
II sing. | obdūcēris, obdūcēre |
III sing. | obdūcētur |
I plur. | obdūcēmur |
II plur. | obdūcemĭni |
III plur. | obdūcentur |
PERFETTO |
I sing. | obductus, –a, –um sum |
II sing. | obductus, –a, –um es |
III sing. | obductus, –a, –um est |
I plur. | obducti, –ae, –a sumus |
II plur. | obducti, –ae, –a estis |
III plur. | obducti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | obductus, –a, –um eram |
II sing. | obductus, –a, –um eras |
III sing. | obductus, –a, –um erat |
I plur. | obducti, –ae, –a eramus |
II plur. | obducti, –ae, –a eratis |
III plur. | obducti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | obductus, –a, –um ero |
II sing. | obductus, –a, –um eris |
III sing. | obductus, –a, –um erit |
I plur. | obducti, –ae, –a erimus |
II plur. | obducti, –ae, –a eritis |
III plur. | obducti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | obdūcar |
II sing. | obdūcāris, obdūcāre |
III sing. | obdūcātur |
I plur. | obdūcāmur |
II plur. | obdūcamĭni |
III plur. | obdūcantur |
IMPERFETTO |
I sing. | obdūcĕrer |
II sing. | obdūcerēris, obdūcerēre |
III sing. | obdūcerētur |
I plur. | obdūcerēmur |
II plur. | obdūceremĭni |
III plur. | obdūcerentur |
PERFETTO |
I sing. | obductus, –a, –um sim |
II sing. | obductus, –a, –um sis |
III sing. | obductus, –a, –um sit |
I plur. | obducti, –ae, –a simus |
II plur. | obducti, –ae, –a sitis |
III plur. | obducti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | obductus, –a, –um essem |
II sing. | obductus, –a, –um esses |
III sing. | obductus, –a, –um esset |
I plur. | obducti, –ae, –a essemus |
II plur. | obducti, –ae, –a essetis |
III plur. | obducti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | obdūcĕre |
II plur. | obdūcimĭni |
FUTURO |
II sing. | obdūcĭtor |
III sing. | obdūcĭtor |
II plur. | – |
III plur. | obdūcuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
obductus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
obdūci |
PERFETTO |
Singolare: | obductus, –a, –um esse |
Plurale: | obducti, –ae, –a esse |
FUTURO |
obductum esse |
GERUNDIVO |
obdūcendus, –a, –um |
SUPINO |
obductu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBDUCOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|